Paarden en penningen

Bont als kleur wordt in menig woordenboek als veelkleurig beschouwd. Maar bont in combinatie met paard houdt vaak slechts twee kleuren in. Dan gaat het om witbruin gevlekte dieren of – en dat spreekt ons schakers natuurlijk aan – witzwart gevlekte. Voor de tweede ronde van het Westfries kampioenschap zijn we te gast in Abbekerk, in café-restaurant Het Nieuwe Bonte Paard. Benieuwd hoe de bonte paarden het deze avond doen.

Robbert van Dijkhuizen is aanwezig, maar niet als deelnemer. Het Caïssa-Eenhoorn-talent fungeert ditmaal als chauffeur van Robin Duson en als supporter van haar en van Nick Manshanden. De Hoornse club heeft vier vertegenwoordigers in het deelnemersveld, van wie Fred Avis in de speelzaal van De Pionier ontbreekt. Daarom is zijn partij tegen Robbert twee dagen eerder op de clubavond gespeeld. Die had plaats in de multifunctionele accommodatie De Kreek.
Hier spelen de bonte paarden geen enkele rol van betekenis, maar de naam van het gebouw wordt door Fred hooggehouden. Een kreek is een kleine watergeul die ontstaat na een dijkdoorbraak en wat gebeurt er na zijn dertiende (!) zet? In een iets betere stelling slaat zwart met zijn d-pion op c4. Tussen beide op de d-lijn geposteerde dames bevindt zich alleen een witte loper. De Dijkhuizendoorbraak (14. Lxh7+) zorgt voor een enorme schade. De open d-lijn is een watergeul geworden, waarin de zwarte vorstin geen reddingsboei heeft en verdrinkt.
Caïssa-Eenhoorns domicilie is de theaterzaal, waarin drama ditmaal met een hoofdletter wordt geschreven. De vormcrisis van de oud-voorzitter houdt aan (twee punten in de laatste vijftien partijen) en daar gaan we een einde aan maken. Bij de bar komt Fred bij van zijn verschrikkelijke slotzet en we vragen gastvrouw Desi een speciaal nummer op te zetten: ‘No more drama’ van de Amerikaanse soulzangeres Mary Jane Blige. Vanaf nu geen drama meer, Fred gaat in het resterende deel van het Westfries kampioenschap niet meer verliezen.

Robbert van Dijkhuizen – Fred Avis 1-0

In Het Nieuwe Bonte Paard is Robbert van Dijkhuizen niet de enige supporter. Jos Vlaar komt langs om zijn Attaqueer-clubgenoten Gerard Beerepoot en Emil Zaal te steunen. Jan Stapel volgt met grote belangstelling de Aartswoudse verrichtingen (van Wilko van der Gracht, Marc Helder, Rowan Louter en Toine Molenaar) en Pionier-speler Lukas Boots – overigens veel vaker actief in de clubcompetitie van Aartswoud – is de favoriet van Jouke van Groningen, Kees Haakman, Gerrit Knibbe, Theo Laan, Dale Neijzing en Arnold Velthuis die voor de interne van de Abbekerkse club actief zijn.
Spelen de bonte paarden in de zes WFK-partijen in Abbekerk wel een belangrijke rol? Aardig is dat zwartspeler Kevin Smit zich als eerste winnaar meldt. Hoe kan het ook anders met zo’n achternaam! Na zo’n tweeënhalf uur heeft zijn koningspaard de smederij verlaten om op die flank van beslissende betekenis te zijn. Het verovert de g3-pion (omdat de f2-pion gepend wordt) en aansluitend een toren op e2. Na een flinke afruil belandt een wit paard op d2 in een hopeloze positie. Dat staat eveneens in de penning. Eugène Koomen beseft dat hij niet aan stukverlies kan ontkomen en feliciteert zijn opponent.

Eugène Koomen – Kevin Smit 0-1

Toine Molenaar wordt de tweede winnaar, dankzij het uitblijven van een paardsprong. Tegen Gerard Beerepoot – die volgens kenners de Carlo Oud-variant van het Evans-gambiet speelt – heeft er tussen de tiende en vijftiende zet een massale afruil plaats, waarna de strijd in een gelijke stelling doorgaat. Drie paarden staan op stal, het overgebleven stuk van wit springt naar c5. Dat paard moet zich vervolgens laten ruilen tegen een loper op e6, maar wit meent een tweemaal aangevallen centrumpion te kunnen beschermen door de diagonaal naar Toines dame af te sluiten met een toren. De dame van Gerard wordt echter gepend, waardoor het Aartstwoud-talent plotseling die toren in de aanbieding krijgt.

Gerard Beerepoot – Toine Molenaar 0-1

Spoedig daarna is op de tafel ernaast de beslissing eveneens gevallen. Rowan Louter wint al op de vijfde zet een pion. De door Emil Zaal ingezette dameruil betekent dat wit niet meer kan rokeren. Er komt een niet alledaagse stelling op het bord, waarin de zwartspeler veel tijd steekt. Rowan bouwt een voorsprong van drie kwartier op, maar levert die in om de druk op zijn stelling goed te kunnen beantwoorden. In een eindspel van toren met paard kan Emil met beide stukken een achtergebleven pion op b4 aanvallen. De paardzet is de beste, het wordt een torenzet. Opeens kan wit zijn c-pion laten promoveren en dat kost zijn opponent de toren. Met een paardschaak als slotzet heeft Rowan mat in één in het vizier.

Rowan Louter – Emil Zaal 1-0

Met een rating van 2053 is Wilko van der Gracht op dit 67e Westfries kampioenschap als eerste geplaatst. De aanstormende jeugd bij Aartswoud en Caïssa-Eenhoorn wordt gesymboliseerd door Nick Manshanden, nu in de top tien van de Hoornse vereniging en in een grijs verleden ook even actief geweest bij de club uit Hoogwoud. Wit gaat in op het Wolga-gambiet en houdt zijn pion voorsprong vast. Sterker, mede door opkomende pionnen komt er zelfs een tweede pion bij. Er verdwijnt veel materiaal en beiden belanden in een eindspel met alle paarden en vijf pionnen voor wit en drie voor Wilko. Eén span wordt geruild en dan beschikt het Hoornse talent over vrijpionnen op de b- en e-lijn. Voor de zwarte koning en het paard is het onmogelijk een van de twee van promotie af te houden.

Nick Manshanden – Wilko van der Gracht 1-0

De paarden zijn bij Lukas Boots en Robin Duson na vijftien zetten naast het bord gezet en dat komt voor de Nederlands jeugdkampioene goed uit. Ze maakt van de lange rokade een heel actieve zet, waardoor twee pionnen worden aangevallen. De achterstand van één pion buigt de Hoornse om naar een voorsprong van één pion en met ook actieve torens krijgt de witspeler geen kans om zich terug in de partij te vechten. Met een prima eindspeltechniek verzilvert Robin haar voordeel en tekent zo voor haar eerste WFK-winstpartij.

Lukas Boots – Robin Duson 0-1

Twee oudgedienden – met respect opgeschreven – zorgen voor de langste partij van de avond. In eerste instantie wordt er door Marc Helder en Jaap Gorter vooral gemanoeuvreerd. Op een redelijk vol bord kan het Andijker loperpaar weinig uitrichten en zijn de Aartswoudse paarden sterker. Daarmee wint wit, die al een pion heeft meegesnoept, de kwaliteit. Dankzij de volhardendheid van Jaap krijgt de partij een schitterende tweede helft. Hij staat verloren, maar is nog niet verloren. De zwarte dame komt in de verdediging van Marc en verovert zowaar een loper. Met het open karakter van de strijd kan het opeens alle kanten op. De beslissing valt als wit zijn dame – op h5 enigszins opgesloten – terug in het spel kan brengen. Zij beschikt over enkele mooie velden en de g- en h-pion kunnen worden ingezet. Binnen tien zetten is het uit voor zwart.

Marc Helder – Jaap Gorter 1-0

Na middernacht verlaten we Het Nieuwe Bonte Paard. Het verloop van deze avond lijkt op een waardering voor de gastvrijheid in Abbekerk waar in vijf van de zes partijen bonte paarden een rol van betekenis hebben gespeeld.