Overgenomen uit het boek van Rob Bijpost
Drie kandidaten voor 2e plaats
ENKHUIZEN - Onze stadgenoot de heer A. Karreman heeft op verdiende en verrassende wijze het Westfriese kampioenschap schaken op zijn naam gebracht. Hij is een waardig opvolger van de oud-kampioen Luder. die zijn titel niet kon verdedigen, omdat hij geen lid meer is van een bij de Westfriese schaakkring aangesloten clubs.
Aan deze titelstrijd wordt - er moet nog een ronde worden gespeeld - deelgenomen door A. Karreman en K. H. ten Geuzendam van KTV van Enkhuizen, A. J. Buitink en N. Tonneman van Caïssa uit Hoorn, P. A. Kooiman en D. Mantel van Schaaklust uit Andijk en J. Stapel en R. Bijpost van Aartswoud. Niemand heeft kunnen voorzien, dat in de voorlaatste ronde de beslissing al zou vallen. Toen er 4 van de 7 ronden waren gespeeld ging de Andijker Kooiman met 4 punten stevig aan kop. Karreman had op dat moment een oogst van 3 punten binnen en een afgebroken partij en Ten Geuzendam met 2 punten. In de twee volgende ronden wijzigde het beeld van de strijd totaal. Pretendent Kooiman verloor in de vijfde en zesde ronde, terwijl Karreman beide partijen won en zijn afgebroken partij tegen Mantel remise gaf. Aldus kwam Karreman op 5,5 punt uit 6 wedstrijden en werd met deze stand onbereikbaar voor zijn naaste concurrenten.
De stand met nog een ronde te spelen, is thans: 1. A. Karreman 5,5 pt. (kampioen), 2. P. A. Kooiman en K. H. ten Geuzendam elk 4; A. J. Buitink 3 en afgebroken partij; J. Stapel 2,5; D. Mantel 2; N. Tonneman en R. Bijpost elk een punt. Voor de tweede plaats zijn dus nog drie kanshebbers, zodat het in de laatste ronde niet aan spanning zal ontbreken, ook al is de kampioen bekend.
West-Friesland - De strijd om het kampioenschap schaken van West-Friesland is na een bijzonder spannend gevecht met soms verrassende uitslagen ten einde. Met de zelfde acht spelers als vorig jaar is weer om de titel gevochten, te weten door de titelhouder A. Karreman en K. H. ten Geuzendam uit Enkhuizen. P. A. Kooiman en D. Mantel uit Andijk. R. Bijpost en J. Stapel uit Aartswoud en H. J. Buitink en N. Tonneman uit Hoorn. Na 5 van de 7 ronden waren nog 5 kanshebbers maar ten slotte eindigden twee spelers beiden met 5 punten uit 7 partijen aan de kop, te weten Karreman en Kooiman, gevolgd door Ten Geuzendam met 4 pt., doordat hij zijn laatste partij tegen een lager geklasseerde verloor. Verder eindigden Bijpost en Buitink gelijk met 3,5 pt. zoals Mantel en Tonneman met ieder 2,5 pt en ten slotte Stapel met 2 punten. Na deze uitslag moest er nog een beslissingstweekamp worden gespeeld tussen Karreman en Kooiman van 2 partijen, ieder een keer met wit en zwart. Zou deze ook onbeslist eindigen dan ging men door tot wie het eerst een partij won. Dit is echter niet nodig geweest, want de eerste partij in Andijk verloor Kooiman met wit en de 2e in Enkhuizen kon hij niet verder brengen dan remise, zodat de titelhouder Karreman zijn titel prolongeerde en dus voor de tweede achtereen volgende keer kampioen werd. Een fraaie prestatie.
Foto: Deelnemers 1971. Staande v.l.n.r. A.J. Buitink, A. Karreman, R. Bijpost, J. Stapel en P.A. Kooiman. Zittend v.l.n.r K.H. ten Geuzendam, D. Mantel, N. Tonneman en wedstrijdleider A. Apeldoorn
SCHAKEN, DE GROTE HOBBY VAN ARIE KARREMAN
Reeds tweemaal kampioen van West-Friesland
ENKHUIZEN - Het beoefenen van de denksport mag voor een buitenstaander misschien niet zo spectaculair zijn. Voor insiders en belangstellenden is bijvoorbeeld het schaken een tak van sport waardoor men volkomen gebiologeerd kan worden. Een van deze mensen, die het schaakspel als zijn grote hobby beoefent, is de heer Arie Karreman, wonende aan de Driebanen en wedstrijd-secretaris van de Enkhuizer Schaakclub K.T.V. (Kan Tegen Verlies). Zelfs zijn vakanties offert hij graag op om bijvoorbeeld te kunnen deelnemen aan het Hoogoven-Schaaktoernooi (tien dagen) en de Nederlandse Kampioenschappen (6 dagen).
Vakantie om te schaken
Een groot succes heeft de heer Karreman in de afgelopen twee jaar weten te boeken, door ook tweemaal in successie de titel van Schaakkampioen van "West-Friesland" in de wacht te slepen. Dit kampioenschap wordt jaarlijks verspeeld en er wordt aan deelgenomen door de twee sterkste spelers van de clubs uit Andijk, Hoorn, Aartswoud en KTV Enkhuizen en dit zijn de verenigingen waaruit ook de sterkste schakers van "West Friesland" in uit komen. In totaal zijn er dus acht spelers die tijdens de gewone clubavonden van de verschillende verenigingen, in een tijdsbestek van ongeveer vier weken de wedstrijden, zeven partijen voor elke speler, de strijd om het kampioenschap met elkaar aanbinden. Dit komt dus neer op 1 a 2 wedstrijden, naast de gewone club- en bondscompetitie.
De sterkste tegenstander in de strijd om het Westfriese kampioenschap ontmoet de heer Karreman steeds in de persoon van de heer P. A. Kooiman uit Andijk. Vorig jaar eindigden beide spelers na de gewone wedstrijden gelijk, maar in de twee beslissingswedstrijden, die daarna werden gespeeld behaalde de heer Karreman 1 punt, hetgeen dus neerkomt op een gewonnen en een remise-partij.
Ook in het komende seizoen zal er weer om dit kampioenschap worden gespeeld en als bekerhouder zal de heer Karreman zijn titel natuurlijk trachten te prolongeren. Van KTV zal voorts ook de heer W. Hensbergen aan dit kampioenschap deelnemen.
De heer Karreman beoefent de schaaksport reeds vanaf zijn achtste jaar. De eerste beginselen leerde hij van zijn vader, maar zijn grote leermeester werd toch later wijlen de heer P. Huisman, bij wie hij thuis minstens eenmaal per week kwam schaken. De heer Huisman was zelf weliswaar niet zo'n heel sterke speler, maar wist de kneepjes toch wel op zijn pupil over te brengen.
Onder leiding van de heer Freek de Vries kwam Karreman eerst twee jaar bij de afdeling jeugdschaak van KTV en op zijn 15e jaar kreeg hij een plaats in het vierde tiental van de grote club. Het derde team heeft hij overgeslagen, om daarna twee jaar over het tweede team te doen. Sindsdien maakt hij deel uit van het eerste tiental en met veel succes, ook al is het welhaast niet mogelijk om de heer A. David de kroon van het hoofd te stoten, want laatstgenoemde is reeds 26 jaar lang de ongekroonde koning van KTV. Twee jaar geleden kwam Karreman gelijk met David in de strijd om de clubtitel, maar meestal moest de Westfriese kampioen genoegen nemen met de tweede plaats.
Reeds drie jaar lang neemt de heer Karreman ook deel aan het wereldberoemde Hoogovenschaaktoernooi. De eerste twee jaar kwam hij uit in groep 6 (er wordt gespeeld in tienkampen). Het eerste jaar werd hij tweede van deze groep en het jaar daarop bezette hij de eerste plaats, waarna promotie plaats vond naar groep 5. Vorig jaar bezette hij hiervan de derde plaats. Leuke successen dus en het behoeft dan ook welhaast geen betoog dat de heer Karreman zal trachten om ook in de toekomst te blijven meedoen aan dit zeer interessante toernooi, waarin deze denksport natuurlijk centraal staat, maar waarbij men ook veel interessante personen kan ontmoeten.
Het kampioenschap van de Noord-hollandse Schaakbond wordt om de twee jaar verspeeld. Vorig jaar nam de heer karreman hieraan deel in een veld van een dertigtal sterke deelnemers. Hij bereikte hierin een eervolle achtste plaats.
Ten slotte werd in de nu afgelopen maand augustus het kampioenschap van de Koninklijke Nederlandse Schaakbond in Dieren gespeeld. Hiervoor heeft de heer Karreman een week vakantie opgenomen en met nog drie KTV-ers, de heren Ten Geuzendam, Hensbergen en Lauwen, heeft hij hieraan deelgenomen. In de derde tienkamp bereikte hij hier een tweede plaats.
Talrijke successen dus voor deze bescheiden automonteur, die zich nietemin op een bord met de 64 vlakken uitstekend thuisvoelt en hem ongetwijfeld zullen stimuleren om zijn kennis op het gebied van de schaaksport steeds meer uit te breiden en te verdiepen.
De kampioen schaken van "West-Friesland", de heer Arie Karreman uit Enkhuizen, met naast zich de inzet van dit kampioenschap: de wisselbeker. (Foto Studio-Flevo)
ENKHUIZEN - De strijd om het kampioenschap schaken van West Friesland is na enkele weken van verbitterde gevechten weer gestreden. Zag het er eerst naar uit dat enkele spelers gelijk zouden eindigen na een ronde of vijf nam titelhouder Karreman een voorsprong welke hij tot de laatste ronde niet meer heeft afgestaan. Hij hoefde deze 7e en laatste ronde remise te spelen om zijn titel veilig te stellen en dit heeft hij ook gedaan. Hiermee won hij tevens de wisselbeker voor de 3e maal achtereen zodat deze nu definitief zijn eigendom werd; een schitterende prestatie welke ongetwijfeld 'n felicitatie waard is. De gehele wedstrijd is weer uitstekend verlopen, dank zij ook de voortreffelijke leiding van de heer A. Apeldoorn van Andijk, die als wedstrijdleider fungeerde.
De eindstand is als volgt geworden: 1. Karreman Enkhuizen 5,5 pnt. en kampioen, 2. A. Buitink Hoorn 5, 3. en 4. Jn Dekker Andijk en R. Bijpost Aartswoud beiden 4, 5. W. Hensbergen Enkhuizen 3,5, 6. en 7. J. Stapel Aartswoud en J. Roos Hoorn beiden 2,5, 8. D. Mantel Andijk 1, allen uit 7 partijen.
WEST-FRIESLAND - Karreman van de schaakclub KTV uit Enkhuizen is afgelopen maandag voor de vierde achtereenvolgende keer schaakkampioen van West-Friesland geworden en heeft daarmee aangetoond onbetwist de sterkste schaker van West-Friesland te zijn.
Dit spreekt te meer omdat er dit jaar twee sterke rivalen bij waren gekomen, die voorgaande jaren nog niet meededen en nu gezamenlijk op een half punt achterstand op de tweede plaats zijn geëindigd.
Dit zijn Dekker van Schaaklust uit Andijk, tegen wie Karreman op de laatste avond remise speelde en Elzerman van Caïssa uit Hoorn, die door Karreman twee ronden eerder was verslagen.
De uitslagen van de laatste ronde waren:
Dekker-Karreman 1/2-1/2, Buitink jr.-Mantel 1-0, Ten Geuzendam-Stapel 0-1, Elzerman-Van Eekelen 1-0.
De eindstand werd als volgt:
1. Karreman 5,5, 2. Dekker 5, 3. Elzerman 5, 4. Buitink jr. 3,5, 5. Stapel 3, 6. Van Eekelen 2, 7. Ten Geuzendam 1.
Arie Karreman pakt schaaktitel
Arie Karreman heeft gisteravond voor de vijfde keer het schaakkampioenschap van "West-Friesland" op z'n naam gebracht. In het clublokaal van Schaaklust Andijk werkte hij z'n laatste partij van deze titelstrijd af tegen te middenmeerder Rob Bijpost, die niet zoals sommigen verwachtten, op een echte confrontatie aanstuurde, maar zeer voorzichtig z'n opponent tegemoet trad.
Bijpost over deze houding: "Ik heb geprobeerd om Karreman die vrij defensief speelt. positioneel te verslaan. Door het ingewikkeld te maken zou ik Arie in de kaart spelen", motiveerde Bijpost, die met remise genoegen nam en tevreden was met een tweede plaats.
Karreman, die aan een half punt genoeg had om zich van het kampioenschap te verzekeren, kwam deze tactiek wel goed uit. Het gevolg was wel dat er een vrij matte partij op het bord kwam waar Karreman in het eindspel zelfs nog iets beter uit tevoorschijn kwam.
De schaker van Aartswoud was met z'n half punt wel zo blij, ofschoon winst hem naast de koploper gebracht zou hebben. Bijpost werd echter al tevreden gestemd door de wetenschap, dat geen enkel lid van z'n club ooit in deze titelstrijd tweede werd.
Schaaklust-voorzitter Jaap Bloernendaal overhandigde de nieuwe kampioen de beker en namens de vereniging een bos bloemen.
De eindstand luidt nu:
1. Karreman (Enkhuizen) 7 5 2 0 6
2. Bijpost (Middenmeer) 7 3 4 0 5
3. Meester (Hoorn) 7 3 3 1 4,5
4. Van Waert (Bovenkarspel) 7 4 0 3 4
5. Van Saters (B'karspel) 7 3 1 3 3,5
6. Van Rhoon (Andijk) 7 2 3 2 3,5
7. Van Veen (Enkhuizen) 7 2 2 3 3
8. Mantel (Andijk) 7 1 3 3 2,5
9. Pieters (Hoorn) 7 0 3 4 1,5
10. Van Putten (Opmeer) 7 0 3 4 1,5
"Geluk is meestal met de sterke spelers"
Westfriese kampioen Arie Karreman vijf maal koning in schaakland
ENKHUIZEN - Na enig aandringen uwer verslaggever viste de kakelverse ongekroonde Westfriese schaakkampioen Arie Karreman dan toch het bord met die 32 zwarte en evenzoveel witte velden achter het lage wandmeubel op. Tenslotte mag de familie houtworm niet met de hoogste eer strijken, vandaar dat ik voorzichtig voet bij stuk hield. Sinds misschien wel 20 jaar heeft er aan de Drie Banen 63 op de huis- tuin en keukentafel niet zo'n wedstrijdvierkant meer gelegen, want ook al is de denksport de grootste passie van de gewestelijke matador, hij werpt heus niet iedere toevallige passant de schaakhandschoen toe, maar ondergetekende haalde die strijdbijl juist wel uit de mottenballen. Daar de zegevierende overwinnaar relaxed op z'n stuk bleef staan en zich niet uit het veld liet slaan, wedde z'n weerstrever strijk en zet op het verkeerde paard.
Voor de geroutineerde stukkenverplaatser was die tegenstander geen partij van belangwekkende betekenis, want het was al minstens 'n handjevol jaren her dat uw spelbreker ooit eens met schaker Bert Meester uit Wervershoof de degens kruiste en vorstelijk bakzeil incasseren kon. Ook nu weer versloeg ik flater na blunder en stukje voor beetje kon de loper voor Arie uitgerold worden. Derhalve lag de koning van dit gelegenheidspotje zonder tikkende klok dan ook al na 'n dozijn manoevres gevloerd op een oor. Ik was dus geen partij voor 'm, maar geen tranen met tuiten hoor.
Al zou Arie wel het onderspit hebben moeten delven, dan wist hij zich nog niet ontredderd van z'n stuk gebracht en in de schamele kuif gepikt, want hij staat gewoon z'n mannetje en onderkoeld meldt de dan toch niet ernstig scheef uit het lood geslagen "zetbaas" dat z'n spelcapaciteit in deze contreien bij de pioniers overbekend is en bovendien houdt hij tijdens de wekelijkse clubavonden ook niet gegarandeerd 't koele denkhoofd boven de waterspiegel, daar hij de jeugdleden nog wel eens op 'n paar "makke" verplaatsingen trakteert.
Kan Tegen Verlies
Op de LTS was wiskunde nooit het slechtste vak van de huidige nog niet aan 'n vrouwelijke huwelijkscompagnon getekende 33-jarige automonteur. Omstreeks z'n achtste levensjaar begon de schaakinteressebron langzamerhand te borrelen, want omdat vader in de huiselijke kring nog wel eens aan 't geblokte bord zat, kreeg hij toen de 'r' weer in de maand was buiten de vertrouwde bittere levertraan om, ook wel een 'n paar lepeltjes schaakpap voorgeschoteld. In den beginnen gebeurde dit met 'n mondjesmaatritme, doch op z'n twaalfde trok hij welgemutst de stoute schoenen aan en samen met z'n vriendje drukte hij bij de secretaris van KTV (Kan Tegen Verlies) op de bel om zich in te laten schrijven. Ome Piet Huisman zaliger gaf 'm nadien nog menig zetje en hielp 'm stevig te paard. Het eerste jaar veroverde Arie al het adspirantkampioenschap van groep 2 en het jaar daarop sleepte de jeugdeling andermaal de eerste plaats, doch nu van groep 1, in de wacht. Hij promoveerde naar de seniorenafdeling en daar zwakke speler vlugger de stukken 'n andere standplaats verschaffen, werd Arie niet alleen kampioen van groep 4, doch rolde de schaker ook met 't erenmetaal dat hij door 't winnen van de extra competitie tussen groep 3 en 4 buit gemaakt had, z'n matje op. 'n Opmerkelijk pluspuntje uit die dagen van weleer moge 't feit zijn dat hij van het vierde tiental over mocht wippen naar het tweede tiental. Op z'n 17-de nestelde de Enkhuizenaar zich in het eerste tiental, de hoofdklasse van de club.
Van openingstheorieën afwijken.
"Veel aan openingstheorieën heb ik nooit gedaan", merkt de regionale schaakgigant op. "En grootmeesters naspelen komt ook al niet in m'n kraam te pas. Ik heb 't mezelf grotendeels aangeleerd. Eigenlijk ben ik 'n hele vreemde schaker, want ik wil nog wel eens van de geijkte theorieën afwijken. Soms doe ik dat al bij de derde of vierde zet. Ik zit ook nooit met m'n neus in de boeken te snuffelen. Dat vind ik saaie kost en ik zal er ook nimmer aan beginnen. Maar ik weet zeker dat ik sterker zou worden als ik er wel m'n tanden in ging zetten. Als ik van 'n theorie 'n andere richting aanneem, en m'n tegenstander weet er 'n antwoord op, dan moet je zoiets af weten te straffen en hij moet dan ook zelf gaan denken. Je kunt de zetten wel klakkeloos volgens de boekjes uit je hoofd leren, maar daar ben je er nog niet mee. Het begint dan eigenlijk pas. Wit begint altijd en is dus bevoordeeld. Dit jaar ben ik eens 'n andere weg ingeslagen. Tegenstanders kunnen immers in de boeken 'n variant op rn'n opening opzoeken en zouden me daarop dus kunnen pakken. De kunst van het schaken schuilt 'm in 't feit om zoveel mogelijk zetten vooruit te kunnen denken. Op hoog niveau maken ze wel eens 'n plan van 10 zetten."
Ook wedstrijdleider
Iedere vrijdagavond in het winterseizoen is Arie Karreman present in het verenigingsgebouw Prorege alwaar hij als jeugdleider tussen kwart voor zeven en kwart voor acht 30 jongens en 'n meisje de knepen van het heen-en-weer-geschuif in de vingers probeert te kweken, zodat ze beslagen ten eis komen als ze het pion-, toren-, of koningdiploma willen behalen. Ook zit Arie in de organisatie en is hij wedstrijdleider. Duels met Ree en Sosonka had hij eens onder z'n hoede, waarbij het zorgen voor de stilte in de zaal tot z'n arbitrale werkzaamheden behoorde. Zonder hoog van de toren te blazen kunnen we zeggen dat de schaaksport z'n lust en z'n leven is. Zeven april werd hij clubkampioen van KTV met maar liefst 4,5 punt (1 punt per partij te behalen) winst op no. 2. Die maandagavond daarop behaalde Arie in het clublokaal van Schaaklust Andijk voor de vijfde maal het Westfriese kampioenschap. In '70, '71, '72 en '73 had hij deze titel ook al op z'n naam laten bijkalken. Hij zwoegde zich door 7 partijen heen won er 5, speelde er 2 remise en vergaarde 6 punten. KTV, de Groene Zes uit Bovenkarspel, Caïssa uit Hoorn, Schaaklust uit Andijk en de club van Aartswoud zonden hun twee sterkste afgezanten en bonden met z'n tienen de strijd met elkaar aan. Rob Bijpost (5 punten) pakte de tweede plaats en Bertus Meester (4 1/2 punt) stond op 't derde ereschavotje tijdens de "ceremonie protocolair". Dank zij 't Zwitserse systeem (spelers met meeste punten binden met elkaar de kat de bel aan) keek hij no. 8 en 10 van de eindrangschikking tijdens de totale bekamping nimmer gedurende 'n bordconfrontatie van 8 tot 12 uur in het gelaat.
Vlaggetje valt
"De eerste ronde is voor mij persoonlijk hetzelfde als de laatste", lanceert Arie. "Zenuwen heeft uiteraard iedereen, maar ik blijf er even nuchter onder." Wedstrijdleider Apeldoorn uit Andijk zorgde voor de klokken (zet gedaan, knop indrukken, klok tegenpartij loopt) en hield 'n oogje in het zeil. Gemiddeld duurde 'n partij 3 l/2 uur. Men is verplicht 'n bepaald aantal zetten (1 1/2 uur is 36 zetten per man) te verrichten. "Sommige mensen vechten tot 't bittere eind met 't mes op tafel," zet Arie uiteen.
"Maar als je bijv. 'n paard achterstaat kun je zonder meer de wedstrijd wel opgeven." En als na 't kwartier extra het rode vlaggetje van de klok definitief valt, is 't spel uit. "Je kan met je stelling gewonnen staan," filosofeert Arie, "maar als je die zetten niet binnen die afgemeten tijd gedaan hebt, ben je onverwijld toch de verliezer. Zo'n karnpioenschap is zeker geen winstgevend project. Je krijgt wel 'n gratis consumptie aangeboden, maar de rest en je reiskosten moet je zelf betalen. Het gaat meer om de eer. M'n tegenstanders waren zeker niet minder van kwaliteit.
Drie deelnemers hadden zelfs meer Rating-punten dan ik (1995. Door KNSB vastgesteld aan de hand van gespeelde partijen. Soort maatstaf).
lk heb dit jaar waarschijnlijk de minste fouten gemaakt. Een blunder en je bent verloren. Dat noemt men schaakblind. Het geluk is meestal met de sterke spelers, niet met de zwakkere, want hen ontbreekt 't nog aan de nodige praktijkervaring. Het showaspect zoals bij Spassky en Fischer wel gebruikelijk, is bij ons niet van toepassing, omdat hier geen rooie cent in het geding is. Ik volg dergelijke wedstrijden natuurlijk wel de voet."
Hoogoventoernooi
Door de loop der jaren heeft Arie 25 a 30 medailles gewonnen, streek hij vier bekers op en bemeesterde de denker plusminus 8 grote schaakstukken, alsmede met boeken. Binnenkort zal hij op 't Hoogoventoernooi z'n partijtje ook weer meeblazen en omdat de uitzondering de regel bevestigt, wil hij 't middels 'n simultaanwedstrijd nog wel eens tegen 15 a 20 overbuurmannen tegelijk opnemen. Toen De Schalmloper van Westwoud gedoopt werd, won hij er 14 van de 20 en behaalde zes maal 'n gelijk spel.
"Aanraken is bij deze sport zet," verduidelijkt Arie Karreman. "Vals spel komt bijna niet voor. 'n Stuk stiekem op 't veld verplaatsen, springt direct in 't oog. Je hebt immers 't hele partijtje in je hoofd zitten en na 'n week kan ik 'm nog zo op 't bord naspelen. Ik herinner me nu ook nog dat ik op m'n veertiende eens in het vierde tiental tegen 'n man van om en nabij 70 jaar moest. We staken goed van wal." Toen maakte hij 'n foutje door 'n bepaald stuk aan te raken, deze te verplaatsen, weer terug te zetten en 'n andere manoeuvre te doen. Ik bleef echter sleevast op m'n stuk staan. Dat was blijkbaar tegen 't zere been, want groen van ergernis haalde m'n tegenstander, die we niet met man en paard zullen noemen, z'n hand door de pionnen, torens en lopers heen en bedankte voor de club."
"33-jarige schaker pakt club- en Westfriese titel"
Enkhuizer Arie Karreman weer terug op hoogste plan
ENKHUIZEN - Voor de Enkhuizer schaker Arie Karreman is het afgelopen seizoen een ware triomf geworden. Mede dank zij het sterke spel van Karreman werd KTV kampioen en keert deze vereniging na een eenjarig verblijf in de tweede klasse van de Noordhollandse Schaakbond terug in de eerste klasse. Op het persoonlijke vlak mochten de prestaties van Arie Karreman er ook zijn. Na een onderbreking van vier jaar pakte hij de eerste plaats in het kampioenschap van West-Friesland en daarmee veroverde de voor de vijfde keer in totaal deze titel. En last but not least werd de 33-jarige Arie Karreman kampioen van KTV. Reden genoeg dus om eens met de schaakcrack uit Enkhuizen een gesprek aan te knopen.
Van de drie vermelde successen spreekt Arie het kampioenschap en de daarmee samenhangende promotie van KTV het meest aan. "KTV is de afgelopen jaren behoorlijk verzwakt door het vertrek van sterke spelers als Wim Hensbergen, Paul Willemse en Louwen, en ook de heer A. David ontviel KTV, hetgeen een zwaar verlies betekende voor onze club. Dat KTV zich niet staande zou weten te houden in de eerste klasse, lag er duimendik bovenop. Daarom kwam de degradatie voor de meeste spelers ook niet als een donderslag bij heldere hemel, maar dat we na een jaar het verloren terrein weer zouden terugwinnen daar hadden we niet direct op gerekend. De toekomst zie ik voor KTV met vertrouwen tegemoet. De belangstelling voor de schaaksport neemt toe, vooral bij de jeugd. Bij KTV hebben we nu een jeugdafdeling en daar zitten echt wel spelers bij waar ik in de nabije toekomst wat van verwacht", weet Arie Karreman. Over zijn persoonlijk succes bij KTV, het in de wacht slepen van de clubtitel, is Arie Karreman bepaald niet ondersteboven, getuige zijn uitspraak: "Het zat er eigenlijk wel in dat ik het zou worden. Door het vertrek van sterke spelers is de concurrentie voor de eerste plaats min of meer verdwenen. Het is jammer, maar bij KTV is er tussen mij en Rein van Veen (Van Veen eindigde op de 2e plaats bij KTV - C.W.) al een kloof en na Rein is er weer een terugval waar te nemen.
Steevast
Toch is het pas voor de vijfde keer dat ik beslag heb weten te leggen op de clubtitel. Daaruit kan je ook wel opmaken dat KTV vroeger aanzienlijk sterker bezet was in de top. Toen de heer David nog lid was van KTV, eindigde hij steevast op de eerste plaats in de competitie", herinnert Arie Karreman zich.
Het behalen van de Westfriese schaaktitel was in de prille beginjaren van het toernooi voor Arie Karreman een fluitje van een cent. Toen het toernooi in 1970 van de grond kwam, nam de KTV-speler de beker vier jaren achtereen mee naar Enkhuizen, maar daarna was het afgelopen, want van 1974 tot 1977 moest Arie Karreman steeds een man laten voorgaan: de kampioen. Na vier keer als tweede te zijn geëindigd, vond Arie dat het toch wel weer eens tijd werd om zelf plaats te nemen op het ereschavot.
"Zoals het in het begin ging, dat een speler vier jaar achtereen als eerste eindigde. dat vond ik nou niet bepaald ideaal. De spanning raakt er dan een beetje af. De laatste jaren is er niet een speler in geslaagd om tweemaal achtereen eerste te worden. Nico Hauwert werd het in 1974, gevolgd door Jan Dekker in 1975, in 1977 wederom Nico Hauwert en vorig jaar Wouter van Rhoon.
Frappant
Zoals het de laatste jaren gaat, vind ik het een prachtig toernooi, vooral wanneer je weet dat de kampioen steeds in de laatste ronde bekend wordt. Frappant is wel dat ik zelf ondanks dat ik steeds als tweede eindigde, de ene keer van de kampioen won en de andere keer, zoals tegen Jan Dekker, in de laatste ronde moest winnen om zelf eerste te worden. Telkens greep ik echter naast het kampioenschap en na vier jaar wil je toch wel weer eens van die tweede plaats af.
Dit jaar liep het lekker. Titelverdediger Wouter van Rhoon liet in de eerste helft van het toernooi al een paar kostbare punten liggen en zelf had ik een goede start. Alleen de Middenmeerder Rob Bijpost kon me in de laatste ronde nog inhalen als hij van me won. Rob speelde echter volgens mij te voorzichtig en ik heb tijdens de partij die wij speelden niet gemerkt dat hij een serieuze poging deed om van mij te winnen. Hij nam tenminste geen enkel risico. Ik denk dat hij tevreden was met de tweede plaats in de wetenschap dat nog nooit eerder een speler van Aartswoud (de club van Bijpost - C.W.) zo hoog wist te eindigen", meent Arie Karreman. De opzet van het toernooi om de Westfriese titel was dit jaar anders dan in voorgaande jaren. Voor het eerst werd er gespeeld volgens het zogenoemde Zwitsers systeem. Volgens Arie Karreman moet je tenminste met zestien spelers zijn wil je de indeling met dit systeem kloppend krijgen.
"lk geloof dat alle deelnemers ontevreden waren over het verloop van het Westfries kampioenschap. Moeilijkheden hebben zich in het verleden eigenlijk nooit voorgedaan in het "Westfries". We speelden altijd met acht spelers en was een van hen verhinderd op de geplande avond, dan speelde hij zijn partij vooraf of nog in dezelfde week.
Hele toer
Dit jaar waren er op een gegeven moment spelers die twee partijen op achter waren en dat mag natuurlijk niet voorkomen. Het was voor wedstrijdleider Apeldoorn uit Andijk een hele toer om steeds op nieuw een programma in elkaar te zetten aan de hand van het Zwitsers systeem. Unaniem zijn we het er over eens dat we met vertegenwoordigers van de vijf clubs die het toernooi organiseren (Caïssa, Schaaklust, KTV, De Groene Zes en Aartswoud - C.W.) rond de tafel moeten gaan zitten om gezamenlijk strakkere regels op papier te zetten die een vlot verloop van het Westfries kampioenschap in het vervolg garanderen.
Er zijn meerdere schaakclubs in West-Friesland die misschien spelers willen laten uitkomen in het toernooi. Er zal dus een verdeelsleutel gevonden moeten worden, want van een minder sterke club kan je toch niet iedereen laten deelnemen. Van de clubs in bijvoorbeeld Westwoud en Nibbixwoud alleen de kampioen. En wat mij betreft mag men een speler die ziek is gerust een nul geven. Het komt misschien erg hard over, maar dit jaar is gewoon gebleken dat je bij toepassing van het Zwitsers systeem over strakke regels moet beschikken. Alleen met behulp daarvan kan het Westfries kampioenschap in goede banen geleid worden", besluit Karreman.
COR WESTERVELD
Westfriese schaaktitel weer eens voor Karreman
HOOGWOUD - Het elfde Westfriese schaakkampioenschap is na een spannende slotronde in handen gekomen van de Enkhuizer Arie Karreman die daarmee de titel overnam van zijn KTV-clubgenoot Rein van der Veen. Zelf deelde Karreman het punt met Bertus Meester, terwijl Van der Veen zijn theoretische kans op de titel verspeelde door te verliezen van Rob Bijpost die door zijn winst achter Karreman eindigde.
Het betekende voor Arie Karreman zijn zesde Westfriese titel en tevens het bewijs dat het geluk altijd met de sterke is. "Een beetje geluk heb ik zeker gehad. Tegen de Medemblikker Joop Muller heb ik het in dit toernooi zwaar te verduren gehad. Ik mocht na afloop m'n handen dichtknijpen met remise. Maar ja, aan de andere kant is het zo dat ik vorig jaar in het toernooi door pech achtervolgd werd. Ik draaide toen ook in de competitie van KTV erg slecht voor mijn doen", aldus kampioen Arie Karreman.
In de laatste ronde nam hij tegen Bertus Meester het zekere voor het onzekere. Meester speelde de Franse verdediging en het weerwoord van Karreman was een variant uit de eigen "schaakkeuken". Tevens een variant die voorkwam dat Meester in zijn spel kwam, laat staan enig houvast of voordeel kreeg op Karreman. Na 49 zetten besloten beide spelers tot een puntendeling en daarmee had Karreman zich reeds verzekerd van een beslissingsmatch met zijn clubgenoot Rein van der Veen.
Tegen Rob Bijpost maakte Van der Veen in de openingsfase reeds zijn bedoelingen duidelijk. Na de openingsfase had hij ook duidelijk de betere stelling, doch hij miste een even duidelijk plan om zijn voordeel naar winstkansen uit te breiden. Via een toren-afruil hield Bijpost een sterk paard over waarmee hij op pionnenjacht ging hetgeen hem uiteindelijk de winst en de tweede plaats opleverde. Ook twee jaar terug eindigde Biipost als tweede zodat hij opnieuw bewees tot de sterkste spelers te behoren in het Westfries schaakkampioenschap. Ron Wildschut speelde een alles of niets spelletje tegen de Andijker Dick Mantel op wiens spel bij overigens weinig vat wist te krijgen. Mantel verloor wel een stuk maar ruilde hierna alles wat er te ruilen viel waarna Wildschut ondanks zijn voordeel van een paard genoegen moest nemen met remise.
Voor de meest opvallende prestatie zorgde de Westwouder J. Oostendorp. Hij hield Jan Dekker, de man die in '75 kampioen werd op remise en kwam daardoor op 1,5 pnt. Joop Muller is na een goede start sterk teruggevallen. Ook in de slotronde scoorde hij niet; hij verloor van Jan Stapel.
Na afloop van het toernooi reikte competitieleider Bueno de Mesquita uit Westwoud de kampioenswisselbeker uit aan Arie Karreman. Van de voorzitter van de schaakclub Aartswoud, de heer K. Langedijk, ontving de kampioen een bos bloemen. Namens de spelers bedankte kampioen Arie Karreman wedstrijdleider Bueno de Mesquita die een fles geestrijk vocht in ontvangst mocht nemen. Arie Karreman zei na afloop dat hij vooral van de Hoornaar Bertus Meester wat meer verwacht had in dit toernooi. "Bertus is zeker niet minder dan ik, maar mentaal is ie wat zwakker, dacht ik. In de derde ronde verloor hij van Jan Dekker, terwijl hij gewonnen stond. In tijdnood liet ie zich echter verrassen. Door die nederlaag schakelde hij zichzelf in feite uit. Juist op de beslissende rnomenten moet je erbij zijn", aldus Arie Karreman. De kampioen deelde in de eerste ronde de punten met zijn clubnoot Rein van der Veen, daarna kwam hij, zoals ie zelf zei, rnet de hakken over de sloot tot een remise tegen Joop Muller en zijn derde remise maakte hij in de slotronde, hetgeen voor hem echter voldoende bleek om de titel binnen te halen.
Karreman won eerder de beker in 1970-'71-'72-'73 en in '78. Nico Hauwert pakte de titel in '74 en '76 en de Andijkers Jan Dekker en Wouter van Rhoon in respectievelijk '75 en '77.
De uitslagen in de laatste ronde:
Karreman-Meester remise, Van der Veen-Bijpost 0-1, Mantel-Wildschut remise, Muller-Stapel 0-1, Dekker-Oostendorp remise, Beerepoot-Zwier remise, Niekamp-Fris 1-0, Van der Wolff-De Swart 1-0.
Eindstand:
Karreman, Enkhuizen 7 4 3 0 5,5
Bijpost, Middenmeer 7 4 2 1 5,0
Wildschut, Hoorn 7 3 3 1 4,5
v.d. Veen, Enkhuizen 7 3 3 1 4,5
Meester, Hoorn 7 3 3 1 4,5
Stapel, Abbekerk 7 4 1 2 4,5
Mantel, Andijk 7 2 3 2 3,5
Niekamp, Bovenkarspel 7 3 1 3 3,5
v.d. Wolff, Hoorn 7 3 1 3 3,5
Muller, Medemblik 7 2 2 3 3,0
Dekker, Andijk 7 1 4 2 3,0
Zwier, Medemblik 7 1 4 2 3,0
Beerepoot, Hoogkarspel 7 1 3 3 2,5
De Swart, Bovenkarspel 7 2 1 4 2,5
Oostendorp, Westwoud 7 1 1 5 1,5
Fris, Nibbixwoud 7 0 2 4 1,5
ENKHUIZEN - Arie Karreman heeft zich door een 2-0 overwinning tegen de Hoornaar Bert Meester verzekerd van de Westfriese schaaktitel.
Beide spelers waren evenals vorig jaar - gelijk bovenaan geëindigd in het Westfries schaakkampioenschap. Wist Bert Meester vorig jaar de toen
noodzakelijke tweekamp met twee winstpartijen in zijn voordeel te beslissen, dit jaar liet de KTV-er geen gras over groeien. Door de tweekamp te winnen
ontnam hij de schaaktitel van Caïssa-speler Meester. Uiteraard was Karreman blij met deze revanche, maar desondanks vond hij dat hij vorig jaar
in de tweekamp Meester beter partij gegeven had. "Toen verloor ik de tweekamp ietwat knullig, maar ditmaal kreeg ik beide partijen cadeau van
Meester", aldus de nieuwe kampioen die voor de zevende keer in zijn schaakcarrière beslag wist te leggen op de Westfriese titel.
Arie Karreman kende geen pardon met Bert Meester in de schaaktweekamp om de Westfriese titel.
ENKHUIZEN - Acht keer schaakkampioen van West-Friesland. Een niet kinderachtige prestatie van Arie Karreman. Toch zag hij het na de voorlaatste ronde niet meer zitten. Arie zelf: "lk wist dat ik in de laatste ronde tegen Cees Splinter moest spelen en zou moeten winnen. Dat zag ik echt als een hele zware opgave. Tenslotte is Splinter ook geen kleine jongen, behoort tot de sterkste schakers van West-Friesland. Ik had het ook niet meer in eigen hand. Gelukkig liep alles voor me mee. Meester kwam niet tot winst tegen Van Setten en ik wist toch te winnen van Splinter. Ik ben ergens wel blij dat Bertus Meester van een barrage afzag. Voor de vijfde keer komt nu mijn naam op de wisselbeker, die nu dus mijn eigendom is".
Het is overigens niet de eerste keer dat Meester en Karreman gelijk bovenaan eindigen in het Westfries schaakkampioenschap. Twee jaar geieden pakte Meester door twee overwinningen in de barrage tegen Karreman de regionale schaaktitel. Vorig jaar eindigden beide kemphanen opnieuw gelijk en nam Karreman revanche: won de twee besiissingspartijen en pakte zodoende de titel. Dit jaar zou er opnieuw een barrage aan te pas moeten komen om de winnaar aan te wijze. Meester, die in dit toernooi alleen verloor van Karreman..., wilde niet nog twee weken in spanning zitten en zag daarom van de barrage af. "Ik had graag willen spelen, maar zo vind ik het ook prima. Makkelijker kan het toch niet", legt kampioen Karreman uit.
Over zijn spel in dit toernooi is hij toch niet helemaal tevreden. Stelt zelfs dat hij toch wat uit vorm was. "Maar in de partij tegen Splinter voelde ik me weer sterk en ik geloof dat ik nu m'n oude vorm weer te pakken heb", aldus de Enkhuizer.
Voor 8e keer kampioen van West-Friesland
Enkhuizer Arie Karreman prolongeert schaaktitel
Meester ziet af van barrage. . . .
ENKHUIZEN - Arie Karreman uit Enkhuizen heeft voor de achtste keer in zijn schaakcarrière beslag weten te leggen op de Westfriese schaaktitel. In de laatste ronde won de KTV-er van Cees Splinter en kwam daardoor op gelijke hoogte met Bertus Meester, die in de slotronde niet verder kwam dan een puntendeling tegen Van Setten.
Volgens het reglement waren er twee beslissingswedstrijden nodig tussen Karreman en Meester voor het aanwijzen van de nieuwe titelhouder. Meester gaf echter na afloop van het toernooi te kennen af te zien van een barrage, zodat de Enkhuizer Karreman door wedstrijdleider Bueno de Mesquita tot Westfries schaakkampioen werd uitgeroepen. Evenals de Bovenkarspelder Van Setten bleef Karreman in dit toernooi ongeslagen. De derde prijs was voor Joop Bührs uit Hoorn, die zijn opmars, ingezet halverwege het toernooi, besloot met een gedegen winstpartij tegen de Andijker Jaap Gorter. De prijzen werden uitgereikt door de voorzitter van Caïssa, de heer F. Bouwman.
De uitslagen in de laatste ronde:
B. Meester-F. v. Setten remise, C. Splinter-A. Karreman 0-1, J. Bührs-J. Gorter 1-0, H. Heeringa-R Bijpost 0-1, A. Droog-D. Mantel remise, W. Ham-R. Laan 1-0, W. Zwier-W. Peerdeman 1-0 (reglementair), B. Warmer-R. Spruit 1-0.
Eindstand:
1. A. Karreman (KTV) 5,5 pnt., 2. B. Meester (Caïssa) 5,5 p., 3. J. Bührs (Caïssa) 5 pnt., 4. R. Bijpost (Aartswoud) 4,5 p., 5. F. v. Setten (De Groene Zes) 4,5 p., 6. J. Gorter (Schaaklust) 4 p., 7. C. Splinter (Aartswoud) 3,5 p., 8. D. Mantel (Schaaklust) 3,5 p., 9. N. Ham (KTV) 3,5 p., 10. H. Heeringa (Medemblik) 3 p., 11. A. Droog (Revanche) 3 p.,12. R. Laan (Schalmloper) 3 p., 13. W. Zwier (Medemblik) 3 p., 14. R. Spruit (Revanche) 2 p., 15. W. Peerdeman (De Groene Zes) 1,5 p., 16. B. Warmer (Attaqueer) 1 p.
Ook Meester titelhouder
WEST-FRIESLAND - In het eerder door ons geplaatste artikel over het schaakkampioenschap van West-Friesland werd de indruk gewekt dat Bertus Meester van de Hoornse schaakclub Caïssa achter de Enkhuizer Arie Karreman op de tweede plaats was geëindigd.
Beide spelers scoorden echter evenveel wedstrijdpunten en besloten na onderling overleg om de Westfriese schaaktitel te "verdelen". Karremans naam werd voor de vijfde keer in de wisselbeker gegraveerd en daardoor werd de beker zijn eigendom. Achter het jaartal 1983 staat echter ook de naam van Bertus Meester. Immers hij is medetitelhouder. Ere wie ere toekomt.
Arie Karreman ziet jeugd met lede ogen vertrekken
ENKHUIZEN - "Ik vind het natuurlijk wel weer leuk dat ik het toernooi heb gewonnen. Een ander zou misschien een gat in de lucht springen, maar het is voor mij al de negende keer dat ik eerste ben geworden en dan bekijk je het toch allemaal wat anders". Arie Karreman uit Enkhuizen mag zich weer een jaar schaakkoning van West-Friesland noemen. In de laatste ronde won hij woensdagavond van de jeugdige Artjan Langedijk uit Venhuizen en hij behield daardoor zijn voorsprong op de concurrentie.
De 18-jarige Artjan Langedijk bood prima tegenspel. De ervaring van Karreman ging later echter een woordje meespreken. Karreman: "Ik hield natuurlijk constant de partij tussen Eddie Schouten en Jaap Gorter in de gaten. Ik dacht dat Gorter zou gaan verliezen en toen ben ik eigenlijk alles of niets gaan spelen. Langedijk won een pion, maar bleef daarna wel met een onvoordelig Paard en een toren zitten die nauwelijks meer aan het spel deelnam. Hij kwam nog wat in tijdnood en ook dat was uiteraard in mijn voordeel. Je moet wel eens wat wagen om te winnen. Het had vanzelf ook mis kunnen gaan met me, maar je vertrouwt op zo'n moment toch ook op je ervaring".
De KTV-speler schaakt al vanaf zijn 12e jaar. Dit seizoen is hij weer helemaal in vorm. Bij de interne strijd van KTV staat hij ook eerste. Vorig jaar startte Karreman het Westfries kampioenschap met twee nederlagen en eindigde in de middenmoot. Beneden zijn stand natuurlijk.
In het toernooi had hij toch meer verwacht van de Andijker Jaap Gorter. "Die is toch minstens zo sterk als ik, maar in het Westfries kampioenschap valt hij toch elke keer weer tegen". Karreman, in het dagelijks leven automonteur, zag in Gorter en met name de 17-jarige Eddie Schouten toch grote concurrenten voor de aanvang van het toernooi. De winnaar van vorig jaar, Soes Martojo uit Opmeer, kwam er dit jaar niet aan te pas.
"Dat vorig jaar Martojo won, was voor iedereen een volslagen verrassing; ook voor hemzelf. Het is jammer dat jonge spelers, zeg maar gerust talenten, want dat zijn Schouten en Langedijk, vanwege hun studie uit West-Friesland wegtrekken. Eddie Schouten is eigenlijk de kampioen van morgen, maar volgend jaar is hij er niet meer bij. 't ls iets waar alle Westfriese clubs mee te maken hebben. Bij Caïssa, Schaaklust en ook bij eigen club KTV maak je dat herhaaldelijk mee, maar je doet er weinig aan. De studie is voor die jongens natuurlijk belangrijker dan het schaken. Niet dat ze daar mee stoppen, want als ze in Amsterdam op kamers gaan wonen en daar studeren melden ze zich toch aan bij een schaakclub in de hoofdstad". Wat overigens opvallend te noemen is, is dat de gemiddelde leeftijd van de deelnemers aan het Westfries schaakkampioenschap elk jaar lager komt te liggen. Schouten (17), Langedijk (18) Ronald Ritsema (17) waren de jongste spelers in het gezelschap.
Arie Karreman: "Een gezonde ontwikkeling, maar nogmaals, het blijft voor de Westfriese clubs vreselijk jammer dat er zoveel talent door studie verloren gaat". Met zijn 40 jaar begint de Enkhuizer zo langzamerhand tot de 'oudjes' te behoren. Sommigen noemen hem al de oude rot in het toernooi. "Het heeft toch zijn voordelen ook. Ik neem elke keer een jaartje meer schaakervaring mee naar het toernooi".
De KTV-speler heeft nooit ambities gehad om het hogerop te zoeken in de schaaksport. Elke week een partijtje schaken op z'n club KTV en jaarlijks deelnemen aan het Westfries kampioenschap vindt hij eigenlijk mooi genoeg. Ook voor Karreman is schaken gewoon een gezellige ontspanning en dat moet het blijven, vind hij zelf.
COR WESTERVELD
Eindstand
BOVENKARSPEL - Eddie Schouten eindigde tijdens het Westfries schaakkampioenschap in Bovenkarspel achter Karreman op de tweede plaats. Verrassend was de derde plaats van de Andijker Dirk Mantel. De kampioen van vorig jaar, Martojo, deelde in de slotronde het punt met Van Klaveren.
Uitslagen:
Langedijk-Karreman 0-1, Gorter-Schouten remise, Stapel-Mantel 0-1, Martojo-van Klaveren remise, Fris-De Ruyter de Wildt remise, Van de Wolf-Zeeman remise, Ten Geusendam-Ritsema remise.
Stand:
A. Karreman, Enkhuizen 7-6
E. Schouten, Blokker 7-5
D. Mantel, Andijk 7-4,5
A. Langedijk, Venhuizen 7-4
J. Stapel, Lambertschaag 7-4
K.H. ten Geusendam, Enkhuizen 7-3,5
J. Gorter, Andijk 7-3,5
R. Ritsema, Bovenkarspel 7-3,5
A. Zeeman, Abbekerk 7-3,5
C. Fris, Wognum 7-3
S. Martojo, Opmeer 7-3
A. v.d. Wolf, Midwoud 7-2,5
R. Ruyter de Wildt, Oostwoud 7-2
A. van Klaveren, Hauwert 7-1
(Van een medewerker)
ENKHUIZEN - Ten aanschouwen van zijn clubgenoten is KTV- speler Arie Karreman er voor de 10e keer in geslaagd Westfries schaakkampioen te worden. In de laatste ronde won de Enkhuizer in zijn vertrouwde clublokaal van Jaap Jan Gorter en bleef daardoor een vol punt voor op de concurrentie.
De 69-jarige Freek van Settten uit Grootebroek versloeg Rob Bijpost en legde beslag op de tweede plaats. Voor de derde plaats dienden zich twee spelers aan met ieder 4.5 punt, namelijk Peter van Waert en Jan Dirk Vriend. Wedstrijdleider Bueno de Mesquita wees na het berekenen van de weerstandspunten Van Waert als derde prijswinnaar aan. Vriend kwam tot 26 punten en Van Waert tot 27.5 punt.
In een Siciliaanse partij koos Jaap Gorter in het middenspel voor een minder goede afwikkeling waardoor Arie Karreman de betere stelling in kon nemen. Twee torenoffers van de koploper betekende de inleiding van de nederlaag van Gorter en onderstreepten de goede vorm van Karreman. De clubgenoten Van Waert en Duin deelden het punt broederlijk. Toch werd er wel degelijk strijd geleverd op het bord en met name door Van Waert die voor zijn laatste kampioenskansen vocht. De aanval van hem sloeg echter onvoldoende door en met de hakken over de sloot kon Duin daardoor de remise aan na 10 zetten maar ging er eens goed voor zitten en dat had kwalijke gevolgen voor zijn tegenstander Rob Bijpost die met 15 zetten de partij kon opgeven. Soes Martojo gaf in het middenspel onnodig een stuk weg en meteen daarna de partij op tegen Jan Dirk Vriend. Verrassend was in de slotronde de overwinning van Fris tegen Haakman. Op de valreep haalde de Wognummer daarmee tevens zijn eerste toemooipunt binnen.
Uitslagen 7e ronde: J.J. Gorter-A. Karreman 0-1, P. van Waert-V. Duin 1/2-1/2, F. v. Setten-R. Bijpost 1-0, S. Martojo-D.J. Vriend 0-1, D. Mantel-F. Avis 1-0, A. Haakman-C. Fris 0-1, W. v.d. Gracht-R. Laan 1-0.
Eindstand: 1. A. Karreman (Enkhuizen) 6pnt., 2. F. v. Setten (Grootebroek) 5 pnt., 3. P. van Waert (Hem) 4.5 pnt., 4. J. D. Vriend (Andijk) 4.5 pnt., 5. t/m 7. V. Duin (Grootebroek), D. Mantel (Andijk), J. J. Gorter (Andijk), 4 pnt., 8. t/m 10. R. Bijpost (Middenmeer), S. Martojo (Opmeer), W. v.d. Gracht (Zwaag) 3 pnt., 11. en 12. F. Avis (Hoorn) en A. Haakman (Grootebroek) 2.5 pnt., 13. R. Laan (Zwaagdijk) 2 pnt., 14. C. Fris (Wognum) 1 punt.
Arie Karreman tien keer Westfriese schaakkoning
(Van een medewerker)
ENKHUIZEN - En wederom toonde Arie Karreman zich de sterkste schaker van West-Friesland. Voor de tiende keer in zijn loopbaan mocht hij zich laten kronen tot schaakkoning. De eerste die hem daarmee feliciteerde was zijn tegenstander Jan Jaap Gorter van wie Karreman in de spannende slot-ronde won. "Van Gorter en van Peter van Waert had ik echter hoge verwachtingen. Van beiden heb ik gewonnen in dit toernooi", sprak de kampioen na afloop.
In 1969 (1970) won de Enkhuizer voor de eerste keer het Westfries schaakkampioenschap. Daar was hij toen heel blij mee. maar als je tien keer de beste bent, doet het je dan nog wat eigenlijk? "Ach, je probeert toch steeds te winnen. Doet altijd weer je uiterste best. Het is voor jezelf een heel gewone zaak". Nog nooit eerder was het toernooi zo sterk bezet. Toen Karreman aan het toernooi begon, had hij er rekening mee gehouden niet hoog te eindigen. "Op m'n club, KTV, heb ik nogal wat blunders gemaakt dit seizoen. Ik voelde me niet zo sterk. De ommekeer kwam echter in dit kampioenschap. Toen het toernooi begon, ben ik gestopt met het maken van blunders. Ik voelde dat de goede vorm er weer was. Het hele toernooi liep het gesmeerd", zegt de Enkhuizer automonteur. Tegen Jan Dirk Vriend, die een zeer verdienstelijk toernooi heeft gespeeld en drie ronden alleen de leiding had, sloeg de kampioen in de vierde ronde zijn schaakslag. In een zeer grillige partij werd Vriend opzij gezet en nam Karreman de leiding van de Andijker over. De voorsprong die hij toen nam, heeft hij niet meer afgestaan. Integendeel. Hij bouwde hem zelfs uit tot een vol punt. "Jan Dirk Vriend heeft me toch verrast in dit toernooi. Tegen hem heb ik het voordeel van rn'n routine gehad en als je al zolang meespeelt kan je de spanning natuurlijk ook beter verdragen".
Grote bewondering heeft de KTV'er voor Freek van Setten. "Als Van Setten remise aanbiedt, moet je dat pakken. Wie dat niet doet, verliest meestal van hem. Typisch maar waar. Hij is met zijn 69 jaar veruit de oudste speler in het gezelschap en ik vind het dan toch een geweldige prestatie om ongeslagen tweede te worden".
HOORN - Een traditie, die in 1934 is opgezet, werd onder inspiratie van Arie Karreman een jaarlijks ritueel. Het West-Fries kampioenschap werd niet om het jaar, maar elk jaar gehouden vanaf 1970. De nu zestigjarige schaker uit Enkhuizen werd in 1979 organisator. Ruim vijfentwintig jaar voerde Arie Karreman de regie over de titelstrijd. Nu, anno 2005, vindt de speler van KTV uit Enkhuizen het meer dan genoeg geweest.
De veteraan werd onlangs in de tweede ronde van het West-Fries kampioenschap in het zonnetje gezet door Nico Weel, de nieuwe organisator, en wedstrijdleider Piet Aardenburg. Met een bos bloemen, een goede fles wijn en een dinerbon van een aanzienlijk bedrag, zwaaide Arie Karreman officieel af.
Hij is het tweede bepalende gezicht dat in korte tijd afstand neemt van het West-Fries kampioenschap. Vorig jaar nam wedstrijdleider Bueno de Mesquita, lid van Torenhoog uit Hoogkarspel, na vele jaren afscheid van de regionale titelstrijd. Arie Karreman heeft niet alleen als organisator, maar ook als speler zijn stempel op het kampioenschap gedrukt.
Hij debuteerde op 'het West-Fries' in 1966 en kroonde zich in totaal tien keer tot kampioen. In de jaren zeventig won hij het kampioenschap drie keer achter elkaar en mocht hij de wisselbeker houden. In de jaren tachtig hoefde hij andermaal een wisselbeker niet terug te brengen, nadat hij in een wat langer tijdbestek de titelstrijd vijf keer op zijn naam had geschreven. Sinds 1995 doet Karreman niet meer mee aan de titelstrijd, omdat hij dat gezien zijn leeftijd te belastend vindt.
De rating van Karreman fluctueert al vele jaren tussen de 2000 en 2100, maar dat neemt niet weg dat hij af en toe op een veel hoger niveau speelt. Een prachtig voorbeeld daarvan is onderstaande partij tegen de huidige West-Fries kampioen Jaap-Jan Gorter. Het duel dateert uit het West-Fries kampioenschap van 1982. Immers schakers zijn gek op de geschiedenis van hun sport en houden zich wel vaker bezig met partijen die in het verleden zijn gespeeld.
Gorter-Karreman
1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.Le2 g6 7.0-0 Lg7 8.Le3 Pc6 9.Dd2 Ld7 10.f4 Dc7 11.Pb3 b5 12.Lf3 Tc8 13.Df2 Le6 14.Lb6 14.a4 was een stuk sterker geweest, bijvoorbeeld: 14...Lxb3 15.cxb3 b4 16.Pd5 Db7 17.Pb6 Tc7 18.e5 Pd7 19.Tfd1 en zwart heeft serieuze problemen. 14...Db8 15.Tad1 15.Le3 b4 16.Pd5 Pg4 17.Lxg4 Lxg4 18.Dh4 Le6 en er is nog niet zoveel aan de hand. Na de tekstzet gaat het mis voor wit.
15...Pd7 16.Le3 b4 17.Pa4 Db5 18.Pb6 Pxb6 19.Lxb6 Lxb2 20.Le2 Lc4 20...Da4 21.e5 dxe5 22.fxe5 Dxa2 23.Pc5 Lc4 24.Lg4 0-0 25.Lxc8 Lxf1 26.Lb7 Lb5 27.Pxa6 Lc3 en zwart staat ook erg goed. Karreman heeft echter iets veel mooiers op het oog. 21.Td5 Lxe2 22.Txb5 Lxb5 Zwart heeft geen direct winnende voortzetting na dit dameoffer. Zijn compensatie bestaat er vooral uit dat de witte pionnen op de damevleugel erg kwetsbaar ogen.
23.Tb1 Lc3 24.Pd4 0-0 25.Pxb5?! axb5 26.g4 Ta8 27.Df1 Tfb8 28.Le3 Txa2 29.Dd3 Pa5 30.Ld2? Lxd2 31.Dxd2 b3 32.Dd5 Txc2 33.Dd3 Ta2 34.Dc3 h6 35.g5 hxg5 36.fxg5 b4 37.Dc7 Te8?! 37...Tb7 is correct. 38.Db6
Hoewel de partij nog dertig zetten duurt, is dit reeds de beslissende fout. 38.Dd7 Kf8 39.Tf1, gevolgd door De6 en het is zwart die op zijn tellen moet passen. De rest van de partij is een prachtvoorbeeld van hoe stukken kunnen samenwerken.
38...Tc8 39.Dxb4 Tcc2. 4O.Db8+ Kg7 41.Db4 Tg2+ 42.Kh1 Txh2+ 43.Kg1 Thg2+ 44.Kh1 Txg5 45.Dc3+ f6 46.Dc7 Te5 47.Te1 Tc2 48.Db6 g5 49.Db4 g4 50.Dd4 g3 51.Dd1 Th2+ 52.Kg1 Teh5 53.Dg4+ Kf7 54.Dd1 b2 55.Db1 Th1+ 56.Kg2 Txe1 57.Dxe1 Tb5 58.Db1 Tb3 0-1
WARNER DE WEERD
1970
Enkhuizer Karreman werd Westfries schaakkampioenDrie kandidaten voor 2e plaats
ENKHUIZEN - Onze stadgenoot de heer A. Karreman heeft op verdiende en verrassende wijze het Westfriese kampioenschap schaken op zijn naam gebracht. Hij is een waardig opvolger van de oud-kampioen Luder. die zijn titel niet kon verdedigen, omdat hij geen lid meer is van een bij de Westfriese schaakkring aangesloten clubs.
Aan deze titelstrijd wordt - er moet nog een ronde worden gespeeld - deelgenomen door A. Karreman en K. H. ten Geuzendam van KTV van Enkhuizen, A. J. Buitink en N. Tonneman van Caïssa uit Hoorn, P. A. Kooiman en D. Mantel van Schaaklust uit Andijk en J. Stapel en R. Bijpost van Aartswoud. Niemand heeft kunnen voorzien, dat in de voorlaatste ronde de beslissing al zou vallen. Toen er 4 van de 7 ronden waren gespeeld ging de Andijker Kooiman met 4 punten stevig aan kop. Karreman had op dat moment een oogst van 3 punten binnen en een afgebroken partij en Ten Geuzendam met 2 punten. In de twee volgende ronden wijzigde het beeld van de strijd totaal. Pretendent Kooiman verloor in de vijfde en zesde ronde, terwijl Karreman beide partijen won en zijn afgebroken partij tegen Mantel remise gaf. Aldus kwam Karreman op 5,5 punt uit 6 wedstrijden en werd met deze stand onbereikbaar voor zijn naaste concurrenten.
De stand met nog een ronde te spelen, is thans: 1. A. Karreman 5,5 pt. (kampioen), 2. P. A. Kooiman en K. H. ten Geuzendam elk 4; A. J. Buitink 3 en afgebroken partij; J. Stapel 2,5; D. Mantel 2; N. Tonneman en R. Bijpost elk een punt. Voor de tweede plaats zijn dus nog drie kanshebbers, zodat het in de laatste ronde niet aan spanning zal ontbreken, ook al is de kampioen bekend.
1971
Karreman weer schaakkampioen
West-Friesland - De strijd om het kampioenschap schaken van West-Friesland is na een bijzonder spannend gevecht met soms verrassende uitslagen ten einde. Met de zelfde acht spelers als vorig jaar is weer om de titel gevochten, te weten door de titelhouder A. Karreman en K. H. ten Geuzendam uit Enkhuizen. P. A. Kooiman en D. Mantel uit Andijk. R. Bijpost en J. Stapel uit Aartswoud en H. J. Buitink en N. Tonneman uit Hoorn. Na 5 van de 7 ronden waren nog 5 kanshebbers maar ten slotte eindigden twee spelers beiden met 5 punten uit 7 partijen aan de kop, te weten Karreman en Kooiman, gevolgd door Ten Geuzendam met 4 pt., doordat hij zijn laatste partij tegen een lager geklasseerde verloor. Verder eindigden Bijpost en Buitink gelijk met 3,5 pt. zoals Mantel en Tonneman met ieder 2,5 pt en ten slotte Stapel met 2 punten. Na deze uitslag moest er nog een beslissingstweekamp worden gespeeld tussen Karreman en Kooiman van 2 partijen, ieder een keer met wit en zwart. Zou deze ook onbeslist eindigen dan ging men door tot wie het eerst een partij won. Dit is echter niet nodig geweest, want de eerste partij in Andijk verloor Kooiman met wit en de 2e in Enkhuizen kon hij niet verder brengen dan remise, zodat de titelhouder Karreman zijn titel prolongeerde en dus voor de tweede achtereen volgende keer kampioen werd. Een fraaie prestatie.
Foto: Deelnemers 1971. Staande v.l.n.r. A.J. Buitink, A. Karreman, R. Bijpost, J. Stapel en P.A. Kooiman. Zittend v.l.n.r K.H. ten Geuzendam, D. Mantel, N. Tonneman en wedstrijdleider A. Apeldoorn
SCHAKEN, DE GROTE HOBBY VAN ARIE KARREMAN
Reeds tweemaal kampioen van West-Friesland
ENKHUIZEN - Het beoefenen van de denksport mag voor een buitenstaander misschien niet zo spectaculair zijn. Voor insiders en belangstellenden is bijvoorbeeld het schaken een tak van sport waardoor men volkomen gebiologeerd kan worden. Een van deze mensen, die het schaakspel als zijn grote hobby beoefent, is de heer Arie Karreman, wonende aan de Driebanen en wedstrijd-secretaris van de Enkhuizer Schaakclub K.T.V. (Kan Tegen Verlies). Zelfs zijn vakanties offert hij graag op om bijvoorbeeld te kunnen deelnemen aan het Hoogoven-Schaaktoernooi (tien dagen) en de Nederlandse Kampioenschappen (6 dagen).
Vakantie om te schaken
Een groot succes heeft de heer Karreman in de afgelopen twee jaar weten te boeken, door ook tweemaal in successie de titel van Schaakkampioen van "West-Friesland" in de wacht te slepen. Dit kampioenschap wordt jaarlijks verspeeld en er wordt aan deelgenomen door de twee sterkste spelers van de clubs uit Andijk, Hoorn, Aartswoud en KTV Enkhuizen en dit zijn de verenigingen waaruit ook de sterkste schakers van "West Friesland" in uit komen. In totaal zijn er dus acht spelers die tijdens de gewone clubavonden van de verschillende verenigingen, in een tijdsbestek van ongeveer vier weken de wedstrijden, zeven partijen voor elke speler, de strijd om het kampioenschap met elkaar aanbinden. Dit komt dus neer op 1 a 2 wedstrijden, naast de gewone club- en bondscompetitie.
De sterkste tegenstander in de strijd om het Westfriese kampioenschap ontmoet de heer Karreman steeds in de persoon van de heer P. A. Kooiman uit Andijk. Vorig jaar eindigden beide spelers na de gewone wedstrijden gelijk, maar in de twee beslissingswedstrijden, die daarna werden gespeeld behaalde de heer Karreman 1 punt, hetgeen dus neerkomt op een gewonnen en een remise-partij.
Ook in het komende seizoen zal er weer om dit kampioenschap worden gespeeld en als bekerhouder zal de heer Karreman zijn titel natuurlijk trachten te prolongeren. Van KTV zal voorts ook de heer W. Hensbergen aan dit kampioenschap deelnemen.
De heer Karreman beoefent de schaaksport reeds vanaf zijn achtste jaar. De eerste beginselen leerde hij van zijn vader, maar zijn grote leermeester werd toch later wijlen de heer P. Huisman, bij wie hij thuis minstens eenmaal per week kwam schaken. De heer Huisman was zelf weliswaar niet zo'n heel sterke speler, maar wist de kneepjes toch wel op zijn pupil over te brengen.
Onder leiding van de heer Freek de Vries kwam Karreman eerst twee jaar bij de afdeling jeugdschaak van KTV en op zijn 15e jaar kreeg hij een plaats in het vierde tiental van de grote club. Het derde team heeft hij overgeslagen, om daarna twee jaar over het tweede team te doen. Sindsdien maakt hij deel uit van het eerste tiental en met veel succes, ook al is het welhaast niet mogelijk om de heer A. David de kroon van het hoofd te stoten, want laatstgenoemde is reeds 26 jaar lang de ongekroonde koning van KTV. Twee jaar geleden kwam Karreman gelijk met David in de strijd om de clubtitel, maar meestal moest de Westfriese kampioen genoegen nemen met de tweede plaats.
Reeds drie jaar lang neemt de heer Karreman ook deel aan het wereldberoemde Hoogovenschaaktoernooi. De eerste twee jaar kwam hij uit in groep 6 (er wordt gespeeld in tienkampen). Het eerste jaar werd hij tweede van deze groep en het jaar daarop bezette hij de eerste plaats, waarna promotie plaats vond naar groep 5. Vorig jaar bezette hij hiervan de derde plaats. Leuke successen dus en het behoeft dan ook welhaast geen betoog dat de heer Karreman zal trachten om ook in de toekomst te blijven meedoen aan dit zeer interessante toernooi, waarin deze denksport natuurlijk centraal staat, maar waarbij men ook veel interessante personen kan ontmoeten.
Het kampioenschap van de Noord-hollandse Schaakbond wordt om de twee jaar verspeeld. Vorig jaar nam de heer karreman hieraan deel in een veld van een dertigtal sterke deelnemers. Hij bereikte hierin een eervolle achtste plaats.
Ten slotte werd in de nu afgelopen maand augustus het kampioenschap van de Koninklijke Nederlandse Schaakbond in Dieren gespeeld. Hiervoor heeft de heer Karreman een week vakantie opgenomen en met nog drie KTV-ers, de heren Ten Geuzendam, Hensbergen en Lauwen, heeft hij hieraan deelgenomen. In de derde tienkamp bereikte hij hier een tweede plaats.
Talrijke successen dus voor deze bescheiden automonteur, die zich nietemin op een bord met de 64 vlakken uitstekend thuisvoelt en hem ongetwijfeld zullen stimuleren om zijn kennis op het gebied van de schaaksport steeds meer uit te breiden en te verdiepen.
De kampioen schaken van "West-Friesland", de heer Arie Karreman uit Enkhuizen, met naast zich de inzet van dit kampioenschap: de wisselbeker. (Foto Studio-Flevo)
1972
A. Karreman voor 3e keer kampioenENKHUIZEN - De strijd om het kampioenschap schaken van West Friesland is na enkele weken van verbitterde gevechten weer gestreden. Zag het er eerst naar uit dat enkele spelers gelijk zouden eindigen na een ronde of vijf nam titelhouder Karreman een voorsprong welke hij tot de laatste ronde niet meer heeft afgestaan. Hij hoefde deze 7e en laatste ronde remise te spelen om zijn titel veilig te stellen en dit heeft hij ook gedaan. Hiermee won hij tevens de wisselbeker voor de 3e maal achtereen zodat deze nu definitief zijn eigendom werd; een schitterende prestatie welke ongetwijfeld 'n felicitatie waard is. De gehele wedstrijd is weer uitstekend verlopen, dank zij ook de voortreffelijke leiding van de heer A. Apeldoorn van Andijk, die als wedstrijdleider fungeerde.
De eindstand is als volgt geworden: 1. Karreman Enkhuizen 5,5 pnt. en kampioen, 2. A. Buitink Hoorn 5, 3. en 4. Jn Dekker Andijk en R. Bijpost Aartswoud beiden 4, 5. W. Hensbergen Enkhuizen 3,5, 6. en 7. J. Stapel Aartswoud en J. Roos Hoorn beiden 2,5, 8. D. Mantel Andijk 1, allen uit 7 partijen.
1973
Karreman voor vierde maal kampioen van West-FrieslandWEST-FRIESLAND - Karreman van de schaakclub KTV uit Enkhuizen is afgelopen maandag voor de vierde achtereenvolgende keer schaakkampioen van West-Friesland geworden en heeft daarmee aangetoond onbetwist de sterkste schaker van West-Friesland te zijn.
Dit spreekt te meer omdat er dit jaar twee sterke rivalen bij waren gekomen, die voorgaande jaren nog niet meededen en nu gezamenlijk op een half punt achterstand op de tweede plaats zijn geëindigd.
Dit zijn Dekker van Schaaklust uit Andijk, tegen wie Karreman op de laatste avond remise speelde en Elzerman van Caïssa uit Hoorn, die door Karreman twee ronden eerder was verslagen.
De uitslagen van de laatste ronde waren:
Dekker-Karreman 1/2-1/2, Buitink jr.-Mantel 1-0, Ten Geuzendam-Stapel 0-1, Elzerman-Van Eekelen 1-0.
De eindstand werd als volgt:
1. Karreman 5,5, 2. Dekker 5, 3. Elzerman 5, 4. Buitink jr. 3,5, 5. Stapel 3, 6. Van Eekelen 2, 7. Ten Geuzendam 1.
1978
Bijpost in beslissend duel tevreden met remise
Arie Karreman pakt schaaktitel
Arie Karreman heeft gisteravond voor de vijfde keer het schaakkampioenschap van "West-Friesland" op z'n naam gebracht. In het clublokaal van Schaaklust Andijk werkte hij z'n laatste partij van deze titelstrijd af tegen te middenmeerder Rob Bijpost, die niet zoals sommigen verwachtten, op een echte confrontatie aanstuurde, maar zeer voorzichtig z'n opponent tegemoet trad.
Bijpost over deze houding: "Ik heb geprobeerd om Karreman die vrij defensief speelt. positioneel te verslaan. Door het ingewikkeld te maken zou ik Arie in de kaart spelen", motiveerde Bijpost, die met remise genoegen nam en tevreden was met een tweede plaats.
Karreman, die aan een half punt genoeg had om zich van het kampioenschap te verzekeren, kwam deze tactiek wel goed uit. Het gevolg was wel dat er een vrij matte partij op het bord kwam waar Karreman in het eindspel zelfs nog iets beter uit tevoorschijn kwam.
De schaker van Aartswoud was met z'n half punt wel zo blij, ofschoon winst hem naast de koploper gebracht zou hebben. Bijpost werd echter al tevreden gestemd door de wetenschap, dat geen enkel lid van z'n club ooit in deze titelstrijd tweede werd.
Schaaklust-voorzitter Jaap Bloernendaal overhandigde de nieuwe kampioen de beker en namens de vereniging een bos bloemen.
De eindstand luidt nu:
1. Karreman (Enkhuizen) 7 5 2 0 6
2. Bijpost (Middenmeer) 7 3 4 0 5
3. Meester (Hoorn) 7 3 3 1 4,5
4. Van Waert (Bovenkarspel) 7 4 0 3 4
5. Van Saters (B'karspel) 7 3 1 3 3,5
6. Van Rhoon (Andijk) 7 2 3 2 3,5
7. Van Veen (Enkhuizen) 7 2 2 3 3
8. Mantel (Andijk) 7 1 3 3 2,5
9. Pieters (Hoorn) 7 0 3 4 1,5
10. Van Putten (Opmeer) 7 0 3 4 1,5
"Geluk is meestal met de sterke spelers"
Westfriese kampioen Arie Karreman vijf maal koning in schaakland
ENKHUIZEN - Na enig aandringen uwer verslaggever viste de kakelverse ongekroonde Westfriese schaakkampioen Arie Karreman dan toch het bord met die 32 zwarte en evenzoveel witte velden achter het lage wandmeubel op. Tenslotte mag de familie houtworm niet met de hoogste eer strijken, vandaar dat ik voorzichtig voet bij stuk hield. Sinds misschien wel 20 jaar heeft er aan de Drie Banen 63 op de huis- tuin en keukentafel niet zo'n wedstrijdvierkant meer gelegen, want ook al is de denksport de grootste passie van de gewestelijke matador, hij werpt heus niet iedere toevallige passant de schaakhandschoen toe, maar ondergetekende haalde die strijdbijl juist wel uit de mottenballen. Daar de zegevierende overwinnaar relaxed op z'n stuk bleef staan en zich niet uit het veld liet slaan, wedde z'n weerstrever strijk en zet op het verkeerde paard.
Voor de geroutineerde stukkenverplaatser was die tegenstander geen partij van belangwekkende betekenis, want het was al minstens 'n handjevol jaren her dat uw spelbreker ooit eens met schaker Bert Meester uit Wervershoof de degens kruiste en vorstelijk bakzeil incasseren kon. Ook nu weer versloeg ik flater na blunder en stukje voor beetje kon de loper voor Arie uitgerold worden. Derhalve lag de koning van dit gelegenheidspotje zonder tikkende klok dan ook al na 'n dozijn manoevres gevloerd op een oor. Ik was dus geen partij voor 'm, maar geen tranen met tuiten hoor.
Al zou Arie wel het onderspit hebben moeten delven, dan wist hij zich nog niet ontredderd van z'n stuk gebracht en in de schamele kuif gepikt, want hij staat gewoon z'n mannetje en onderkoeld meldt de dan toch niet ernstig scheef uit het lood geslagen "zetbaas" dat z'n spelcapaciteit in deze contreien bij de pioniers overbekend is en bovendien houdt hij tijdens de wekelijkse clubavonden ook niet gegarandeerd 't koele denkhoofd boven de waterspiegel, daar hij de jeugdleden nog wel eens op 'n paar "makke" verplaatsingen trakteert.
Kan Tegen Verlies
Op de LTS was wiskunde nooit het slechtste vak van de huidige nog niet aan 'n vrouwelijke huwelijkscompagnon getekende 33-jarige automonteur. Omstreeks z'n achtste levensjaar begon de schaakinteressebron langzamerhand te borrelen, want omdat vader in de huiselijke kring nog wel eens aan 't geblokte bord zat, kreeg hij toen de 'r' weer in de maand was buiten de vertrouwde bittere levertraan om, ook wel een 'n paar lepeltjes schaakpap voorgeschoteld. In den beginnen gebeurde dit met 'n mondjesmaatritme, doch op z'n twaalfde trok hij welgemutst de stoute schoenen aan en samen met z'n vriendje drukte hij bij de secretaris van KTV (Kan Tegen Verlies) op de bel om zich in te laten schrijven. Ome Piet Huisman zaliger gaf 'm nadien nog menig zetje en hielp 'm stevig te paard. Het eerste jaar veroverde Arie al het adspirantkampioenschap van groep 2 en het jaar daarop sleepte de jeugdeling andermaal de eerste plaats, doch nu van groep 1, in de wacht. Hij promoveerde naar de seniorenafdeling en daar zwakke speler vlugger de stukken 'n andere standplaats verschaffen, werd Arie niet alleen kampioen van groep 4, doch rolde de schaker ook met 't erenmetaal dat hij door 't winnen van de extra competitie tussen groep 3 en 4 buit gemaakt had, z'n matje op. 'n Opmerkelijk pluspuntje uit die dagen van weleer moge 't feit zijn dat hij van het vierde tiental over mocht wippen naar het tweede tiental. Op z'n 17-de nestelde de Enkhuizenaar zich in het eerste tiental, de hoofdklasse van de club.
Van openingstheorieën afwijken.
"Veel aan openingstheorieën heb ik nooit gedaan", merkt de regionale schaakgigant op. "En grootmeesters naspelen komt ook al niet in m'n kraam te pas. Ik heb 't mezelf grotendeels aangeleerd. Eigenlijk ben ik 'n hele vreemde schaker, want ik wil nog wel eens van de geijkte theorieën afwijken. Soms doe ik dat al bij de derde of vierde zet. Ik zit ook nooit met m'n neus in de boeken te snuffelen. Dat vind ik saaie kost en ik zal er ook nimmer aan beginnen. Maar ik weet zeker dat ik sterker zou worden als ik er wel m'n tanden in ging zetten. Als ik van 'n theorie 'n andere richting aanneem, en m'n tegenstander weet er 'n antwoord op, dan moet je zoiets af weten te straffen en hij moet dan ook zelf gaan denken. Je kunt de zetten wel klakkeloos volgens de boekjes uit je hoofd leren, maar daar ben je er nog niet mee. Het begint dan eigenlijk pas. Wit begint altijd en is dus bevoordeeld. Dit jaar ben ik eens 'n andere weg ingeslagen. Tegenstanders kunnen immers in de boeken 'n variant op rn'n opening opzoeken en zouden me daarop dus kunnen pakken. De kunst van het schaken schuilt 'm in 't feit om zoveel mogelijk zetten vooruit te kunnen denken. Op hoog niveau maken ze wel eens 'n plan van 10 zetten."
Ook wedstrijdleider
Iedere vrijdagavond in het winterseizoen is Arie Karreman present in het verenigingsgebouw Prorege alwaar hij als jeugdleider tussen kwart voor zeven en kwart voor acht 30 jongens en 'n meisje de knepen van het heen-en-weer-geschuif in de vingers probeert te kweken, zodat ze beslagen ten eis komen als ze het pion-, toren-, of koningdiploma willen behalen. Ook zit Arie in de organisatie en is hij wedstrijdleider. Duels met Ree en Sosonka had hij eens onder z'n hoede, waarbij het zorgen voor de stilte in de zaal tot z'n arbitrale werkzaamheden behoorde. Zonder hoog van de toren te blazen kunnen we zeggen dat de schaaksport z'n lust en z'n leven is. Zeven april werd hij clubkampioen van KTV met maar liefst 4,5 punt (1 punt per partij te behalen) winst op no. 2. Die maandagavond daarop behaalde Arie in het clublokaal van Schaaklust Andijk voor de vijfde maal het Westfriese kampioenschap. In '70, '71, '72 en '73 had hij deze titel ook al op z'n naam laten bijkalken. Hij zwoegde zich door 7 partijen heen won er 5, speelde er 2 remise en vergaarde 6 punten. KTV, de Groene Zes uit Bovenkarspel, Caïssa uit Hoorn, Schaaklust uit Andijk en de club van Aartswoud zonden hun twee sterkste afgezanten en bonden met z'n tienen de strijd met elkaar aan. Rob Bijpost (5 punten) pakte de tweede plaats en Bertus Meester (4 1/2 punt) stond op 't derde ereschavotje tijdens de "ceremonie protocolair". Dank zij 't Zwitserse systeem (spelers met meeste punten binden met elkaar de kat de bel aan) keek hij no. 8 en 10 van de eindrangschikking tijdens de totale bekamping nimmer gedurende 'n bordconfrontatie van 8 tot 12 uur in het gelaat.
Vlaggetje valt
"De eerste ronde is voor mij persoonlijk hetzelfde als de laatste", lanceert Arie. "Zenuwen heeft uiteraard iedereen, maar ik blijf er even nuchter onder." Wedstrijdleider Apeldoorn uit Andijk zorgde voor de klokken (zet gedaan, knop indrukken, klok tegenpartij loopt) en hield 'n oogje in het zeil. Gemiddeld duurde 'n partij 3 l/2 uur. Men is verplicht 'n bepaald aantal zetten (1 1/2 uur is 36 zetten per man) te verrichten. "Sommige mensen vechten tot 't bittere eind met 't mes op tafel," zet Arie uiteen.
"Maar als je bijv. 'n paard achterstaat kun je zonder meer de wedstrijd wel opgeven." En als na 't kwartier extra het rode vlaggetje van de klok definitief valt, is 't spel uit. "Je kan met je stelling gewonnen staan," filosofeert Arie, "maar als je die zetten niet binnen die afgemeten tijd gedaan hebt, ben je onverwijld toch de verliezer. Zo'n karnpioenschap is zeker geen winstgevend project. Je krijgt wel 'n gratis consumptie aangeboden, maar de rest en je reiskosten moet je zelf betalen. Het gaat meer om de eer. M'n tegenstanders waren zeker niet minder van kwaliteit.
Drie deelnemers hadden zelfs meer Rating-punten dan ik (1995. Door KNSB vastgesteld aan de hand van gespeelde partijen. Soort maatstaf).
lk heb dit jaar waarschijnlijk de minste fouten gemaakt. Een blunder en je bent verloren. Dat noemt men schaakblind. Het geluk is meestal met de sterke spelers, niet met de zwakkere, want hen ontbreekt 't nog aan de nodige praktijkervaring. Het showaspect zoals bij Spassky en Fischer wel gebruikelijk, is bij ons niet van toepassing, omdat hier geen rooie cent in het geding is. Ik volg dergelijke wedstrijden natuurlijk wel de voet."
Hoogoventoernooi
Door de loop der jaren heeft Arie 25 a 30 medailles gewonnen, streek hij vier bekers op en bemeesterde de denker plusminus 8 grote schaakstukken, alsmede met boeken. Binnenkort zal hij op 't Hoogoventoernooi z'n partijtje ook weer meeblazen en omdat de uitzondering de regel bevestigt, wil hij 't middels 'n simultaanwedstrijd nog wel eens tegen 15 a 20 overbuurmannen tegelijk opnemen. Toen De Schalmloper van Westwoud gedoopt werd, won hij er 14 van de 20 en behaalde zes maal 'n gelijk spel.
"Aanraken is bij deze sport zet," verduidelijkt Arie Karreman. "Vals spel komt bijna niet voor. 'n Stuk stiekem op 't veld verplaatsen, springt direct in 't oog. Je hebt immers 't hele partijtje in je hoofd zitten en na 'n week kan ik 'm nog zo op 't bord naspelen. Ik herinner me nu ook nog dat ik op m'n veertiende eens in het vierde tiental tegen 'n man van om en nabij 70 jaar moest. We staken goed van wal." Toen maakte hij 'n foutje door 'n bepaald stuk aan te raken, deze te verplaatsen, weer terug te zetten en 'n andere manoeuvre te doen. Ik bleef echter sleevast op m'n stuk staan. Dat was blijkbaar tegen 't zere been, want groen van ergernis haalde m'n tegenstander, die we niet met man en paard zullen noemen, z'n hand door de pionnen, torens en lopers heen en bedankte voor de club."
"33-jarige schaker pakt club- en Westfriese titel"
Enkhuizer Arie Karreman weer terug op hoogste plan
ENKHUIZEN - Voor de Enkhuizer schaker Arie Karreman is het afgelopen seizoen een ware triomf geworden. Mede dank zij het sterke spel van Karreman werd KTV kampioen en keert deze vereniging na een eenjarig verblijf in de tweede klasse van de Noordhollandse Schaakbond terug in de eerste klasse. Op het persoonlijke vlak mochten de prestaties van Arie Karreman er ook zijn. Na een onderbreking van vier jaar pakte hij de eerste plaats in het kampioenschap van West-Friesland en daarmee veroverde de voor de vijfde keer in totaal deze titel. En last but not least werd de 33-jarige Arie Karreman kampioen van KTV. Reden genoeg dus om eens met de schaakcrack uit Enkhuizen een gesprek aan te knopen.
Van de drie vermelde successen spreekt Arie het kampioenschap en de daarmee samenhangende promotie van KTV het meest aan. "KTV is de afgelopen jaren behoorlijk verzwakt door het vertrek van sterke spelers als Wim Hensbergen, Paul Willemse en Louwen, en ook de heer A. David ontviel KTV, hetgeen een zwaar verlies betekende voor onze club. Dat KTV zich niet staande zou weten te houden in de eerste klasse, lag er duimendik bovenop. Daarom kwam de degradatie voor de meeste spelers ook niet als een donderslag bij heldere hemel, maar dat we na een jaar het verloren terrein weer zouden terugwinnen daar hadden we niet direct op gerekend. De toekomst zie ik voor KTV met vertrouwen tegemoet. De belangstelling voor de schaaksport neemt toe, vooral bij de jeugd. Bij KTV hebben we nu een jeugdafdeling en daar zitten echt wel spelers bij waar ik in de nabije toekomst wat van verwacht", weet Arie Karreman. Over zijn persoonlijk succes bij KTV, het in de wacht slepen van de clubtitel, is Arie Karreman bepaald niet ondersteboven, getuige zijn uitspraak: "Het zat er eigenlijk wel in dat ik het zou worden. Door het vertrek van sterke spelers is de concurrentie voor de eerste plaats min of meer verdwenen. Het is jammer, maar bij KTV is er tussen mij en Rein van Veen (Van Veen eindigde op de 2e plaats bij KTV - C.W.) al een kloof en na Rein is er weer een terugval waar te nemen.
Steevast
Toch is het pas voor de vijfde keer dat ik beslag heb weten te leggen op de clubtitel. Daaruit kan je ook wel opmaken dat KTV vroeger aanzienlijk sterker bezet was in de top. Toen de heer David nog lid was van KTV, eindigde hij steevast op de eerste plaats in de competitie", herinnert Arie Karreman zich.
Het behalen van de Westfriese schaaktitel was in de prille beginjaren van het toernooi voor Arie Karreman een fluitje van een cent. Toen het toernooi in 1970 van de grond kwam, nam de KTV-speler de beker vier jaren achtereen mee naar Enkhuizen, maar daarna was het afgelopen, want van 1974 tot 1977 moest Arie Karreman steeds een man laten voorgaan: de kampioen. Na vier keer als tweede te zijn geëindigd, vond Arie dat het toch wel weer eens tijd werd om zelf plaats te nemen op het ereschavot.
"Zoals het in het begin ging, dat een speler vier jaar achtereen als eerste eindigde. dat vond ik nou niet bepaald ideaal. De spanning raakt er dan een beetje af. De laatste jaren is er niet een speler in geslaagd om tweemaal achtereen eerste te worden. Nico Hauwert werd het in 1974, gevolgd door Jan Dekker in 1975, in 1977 wederom Nico Hauwert en vorig jaar Wouter van Rhoon.
Frappant
Zoals het de laatste jaren gaat, vind ik het een prachtig toernooi, vooral wanneer je weet dat de kampioen steeds in de laatste ronde bekend wordt. Frappant is wel dat ik zelf ondanks dat ik steeds als tweede eindigde, de ene keer van de kampioen won en de andere keer, zoals tegen Jan Dekker, in de laatste ronde moest winnen om zelf eerste te worden. Telkens greep ik echter naast het kampioenschap en na vier jaar wil je toch wel weer eens van die tweede plaats af.
Dit jaar liep het lekker. Titelverdediger Wouter van Rhoon liet in de eerste helft van het toernooi al een paar kostbare punten liggen en zelf had ik een goede start. Alleen de Middenmeerder Rob Bijpost kon me in de laatste ronde nog inhalen als hij van me won. Rob speelde echter volgens mij te voorzichtig en ik heb tijdens de partij die wij speelden niet gemerkt dat hij een serieuze poging deed om van mij te winnen. Hij nam tenminste geen enkel risico. Ik denk dat hij tevreden was met de tweede plaats in de wetenschap dat nog nooit eerder een speler van Aartswoud (de club van Bijpost - C.W.) zo hoog wist te eindigen", meent Arie Karreman. De opzet van het toernooi om de Westfriese titel was dit jaar anders dan in voorgaande jaren. Voor het eerst werd er gespeeld volgens het zogenoemde Zwitsers systeem. Volgens Arie Karreman moet je tenminste met zestien spelers zijn wil je de indeling met dit systeem kloppend krijgen.
"lk geloof dat alle deelnemers ontevreden waren over het verloop van het Westfries kampioenschap. Moeilijkheden hebben zich in het verleden eigenlijk nooit voorgedaan in het "Westfries". We speelden altijd met acht spelers en was een van hen verhinderd op de geplande avond, dan speelde hij zijn partij vooraf of nog in dezelfde week.
Hele toer
Dit jaar waren er op een gegeven moment spelers die twee partijen op achter waren en dat mag natuurlijk niet voorkomen. Het was voor wedstrijdleider Apeldoorn uit Andijk een hele toer om steeds op nieuw een programma in elkaar te zetten aan de hand van het Zwitsers systeem. Unaniem zijn we het er over eens dat we met vertegenwoordigers van de vijf clubs die het toernooi organiseren (Caïssa, Schaaklust, KTV, De Groene Zes en Aartswoud - C.W.) rond de tafel moeten gaan zitten om gezamenlijk strakkere regels op papier te zetten die een vlot verloop van het Westfries kampioenschap in het vervolg garanderen.
Er zijn meerdere schaakclubs in West-Friesland die misschien spelers willen laten uitkomen in het toernooi. Er zal dus een verdeelsleutel gevonden moeten worden, want van een minder sterke club kan je toch niet iedereen laten deelnemen. Van de clubs in bijvoorbeeld Westwoud en Nibbixwoud alleen de kampioen. En wat mij betreft mag men een speler die ziek is gerust een nul geven. Het komt misschien erg hard over, maar dit jaar is gewoon gebleken dat je bij toepassing van het Zwitsers systeem over strakke regels moet beschikken. Alleen met behulp daarvan kan het Westfries kampioenschap in goede banen geleid worden", besluit Karreman.
COR WESTERVELD
1980
Bijpost tweede door winst op Van VeenWestfriese schaaktitel weer eens voor Karreman
HOOGWOUD - Het elfde Westfriese schaakkampioenschap is na een spannende slotronde in handen gekomen van de Enkhuizer Arie Karreman die daarmee de titel overnam van zijn KTV-clubgenoot Rein van der Veen. Zelf deelde Karreman het punt met Bertus Meester, terwijl Van der Veen zijn theoretische kans op de titel verspeelde door te verliezen van Rob Bijpost die door zijn winst achter Karreman eindigde.
Het betekende voor Arie Karreman zijn zesde Westfriese titel en tevens het bewijs dat het geluk altijd met de sterke is. "Een beetje geluk heb ik zeker gehad. Tegen de Medemblikker Joop Muller heb ik het in dit toernooi zwaar te verduren gehad. Ik mocht na afloop m'n handen dichtknijpen met remise. Maar ja, aan de andere kant is het zo dat ik vorig jaar in het toernooi door pech achtervolgd werd. Ik draaide toen ook in de competitie van KTV erg slecht voor mijn doen", aldus kampioen Arie Karreman.
In de laatste ronde nam hij tegen Bertus Meester het zekere voor het onzekere. Meester speelde de Franse verdediging en het weerwoord van Karreman was een variant uit de eigen "schaakkeuken". Tevens een variant die voorkwam dat Meester in zijn spel kwam, laat staan enig houvast of voordeel kreeg op Karreman. Na 49 zetten besloten beide spelers tot een puntendeling en daarmee had Karreman zich reeds verzekerd van een beslissingsmatch met zijn clubgenoot Rein van der Veen.
Tegen Rob Bijpost maakte Van der Veen in de openingsfase reeds zijn bedoelingen duidelijk. Na de openingsfase had hij ook duidelijk de betere stelling, doch hij miste een even duidelijk plan om zijn voordeel naar winstkansen uit te breiden. Via een toren-afruil hield Bijpost een sterk paard over waarmee hij op pionnenjacht ging hetgeen hem uiteindelijk de winst en de tweede plaats opleverde. Ook twee jaar terug eindigde Biipost als tweede zodat hij opnieuw bewees tot de sterkste spelers te behoren in het Westfries schaakkampioenschap. Ron Wildschut speelde een alles of niets spelletje tegen de Andijker Dick Mantel op wiens spel bij overigens weinig vat wist te krijgen. Mantel verloor wel een stuk maar ruilde hierna alles wat er te ruilen viel waarna Wildschut ondanks zijn voordeel van een paard genoegen moest nemen met remise.
Voor de meest opvallende prestatie zorgde de Westwouder J. Oostendorp. Hij hield Jan Dekker, de man die in '75 kampioen werd op remise en kwam daardoor op 1,5 pnt. Joop Muller is na een goede start sterk teruggevallen. Ook in de slotronde scoorde hij niet; hij verloor van Jan Stapel.
Na afloop van het toernooi reikte competitieleider Bueno de Mesquita uit Westwoud de kampioenswisselbeker uit aan Arie Karreman. Van de voorzitter van de schaakclub Aartswoud, de heer K. Langedijk, ontving de kampioen een bos bloemen. Namens de spelers bedankte kampioen Arie Karreman wedstrijdleider Bueno de Mesquita die een fles geestrijk vocht in ontvangst mocht nemen. Arie Karreman zei na afloop dat hij vooral van de Hoornaar Bertus Meester wat meer verwacht had in dit toernooi. "Bertus is zeker niet minder dan ik, maar mentaal is ie wat zwakker, dacht ik. In de derde ronde verloor hij van Jan Dekker, terwijl hij gewonnen stond. In tijdnood liet ie zich echter verrassen. Door die nederlaag schakelde hij zichzelf in feite uit. Juist op de beslissende rnomenten moet je erbij zijn", aldus Arie Karreman. De kampioen deelde in de eerste ronde de punten met zijn clubnoot Rein van der Veen, daarna kwam hij, zoals ie zelf zei, rnet de hakken over de sloot tot een remise tegen Joop Muller en zijn derde remise maakte hij in de slotronde, hetgeen voor hem echter voldoende bleek om de titel binnen te halen.
Karreman won eerder de beker in 1970-'71-'72-'73 en in '78. Nico Hauwert pakte de titel in '74 en '76 en de Andijkers Jan Dekker en Wouter van Rhoon in respectievelijk '75 en '77.
De uitslagen in de laatste ronde:
Karreman-Meester remise, Van der Veen-Bijpost 0-1, Mantel-Wildschut remise, Muller-Stapel 0-1, Dekker-Oostendorp remise, Beerepoot-Zwier remise, Niekamp-Fris 1-0, Van der Wolff-De Swart 1-0.
Eindstand:
Karreman, Enkhuizen 7 4 3 0 5,5
Bijpost, Middenmeer 7 4 2 1 5,0
Wildschut, Hoorn 7 3 3 1 4,5
v.d. Veen, Enkhuizen 7 3 3 1 4,5
Meester, Hoorn 7 3 3 1 4,5
Stapel, Abbekerk 7 4 1 2 4,5
Mantel, Andijk 7 2 3 2 3,5
Niekamp, Bovenkarspel 7 3 1 3 3,5
v.d. Wolff, Hoorn 7 3 1 3 3,5
Muller, Medemblik 7 2 2 3 3,0
Dekker, Andijk 7 1 4 2 3,0
Zwier, Medemblik 7 1 4 2 3,0
Beerepoot, Hoogkarspel 7 1 3 3 2,5
De Swart, Bovenkarspel 7 2 1 4 2,5
Oostendorp, Westwoud 7 1 1 5 1,5
Fris, Nibbixwoud 7 0 2 4 1,5
1982
Revanche schaker Karreman goed voor Westfriese titel
ENKHUIZEN - Arie Karreman heeft zich door een 2-0 overwinning tegen de Hoornaar Bert Meester verzekerd van de Westfriese schaaktitel.
Beide spelers waren evenals vorig jaar - gelijk bovenaan geëindigd in het Westfries schaakkampioenschap. Wist Bert Meester vorig jaar de toen
noodzakelijke tweekamp met twee winstpartijen in zijn voordeel te beslissen, dit jaar liet de KTV-er geen gras over groeien. Door de tweekamp te winnen
ontnam hij de schaaktitel van Caïssa-speler Meester. Uiteraard was Karreman blij met deze revanche, maar desondanks vond hij dat hij vorig jaar
in de tweekamp Meester beter partij gegeven had. "Toen verloor ik de tweekamp ietwat knullig, maar ditmaal kreeg ik beide partijen cadeau van
Meester", aldus de nieuwe kampioen die voor de zevende keer in zijn schaakcarrière beslag wist te leggen op de Westfriese titel.Arie Karreman kende geen pardon met Bert Meester in de schaaktweekamp om de Westfriese titel.
1983
Karreman zelf: "Ik voel me nu weer in vorm"ENKHUIZEN - Acht keer schaakkampioen van West-Friesland. Een niet kinderachtige prestatie van Arie Karreman. Toch zag hij het na de voorlaatste ronde niet meer zitten. Arie zelf: "lk wist dat ik in de laatste ronde tegen Cees Splinter moest spelen en zou moeten winnen. Dat zag ik echt als een hele zware opgave. Tenslotte is Splinter ook geen kleine jongen, behoort tot de sterkste schakers van West-Friesland. Ik had het ook niet meer in eigen hand. Gelukkig liep alles voor me mee. Meester kwam niet tot winst tegen Van Setten en ik wist toch te winnen van Splinter. Ik ben ergens wel blij dat Bertus Meester van een barrage afzag. Voor de vijfde keer komt nu mijn naam op de wisselbeker, die nu dus mijn eigendom is".
Het is overigens niet de eerste keer dat Meester en Karreman gelijk bovenaan eindigen in het Westfries schaakkampioenschap. Twee jaar geieden pakte Meester door twee overwinningen in de barrage tegen Karreman de regionale schaaktitel. Vorig jaar eindigden beide kemphanen opnieuw gelijk en nam Karreman revanche: won de twee besiissingspartijen en pakte zodoende de titel. Dit jaar zou er opnieuw een barrage aan te pas moeten komen om de winnaar aan te wijze. Meester, die in dit toernooi alleen verloor van Karreman..., wilde niet nog twee weken in spanning zitten en zag daarom van de barrage af. "Ik had graag willen spelen, maar zo vind ik het ook prima. Makkelijker kan het toch niet", legt kampioen Karreman uit.
Over zijn spel in dit toernooi is hij toch niet helemaal tevreden. Stelt zelfs dat hij toch wat uit vorm was. "Maar in de partij tegen Splinter voelde ik me weer sterk en ik geloof dat ik nu m'n oude vorm weer te pakken heb", aldus de Enkhuizer.
Voor 8e keer kampioen van West-Friesland
Enkhuizer Arie Karreman prolongeert schaaktitel
Meester ziet af van barrage. . . .
ENKHUIZEN - Arie Karreman uit Enkhuizen heeft voor de achtste keer in zijn schaakcarrière beslag weten te leggen op de Westfriese schaaktitel. In de laatste ronde won de KTV-er van Cees Splinter en kwam daardoor op gelijke hoogte met Bertus Meester, die in de slotronde niet verder kwam dan een puntendeling tegen Van Setten.
Volgens het reglement waren er twee beslissingswedstrijden nodig tussen Karreman en Meester voor het aanwijzen van de nieuwe titelhouder. Meester gaf echter na afloop van het toernooi te kennen af te zien van een barrage, zodat de Enkhuizer Karreman door wedstrijdleider Bueno de Mesquita tot Westfries schaakkampioen werd uitgeroepen. Evenals de Bovenkarspelder Van Setten bleef Karreman in dit toernooi ongeslagen. De derde prijs was voor Joop Bührs uit Hoorn, die zijn opmars, ingezet halverwege het toernooi, besloot met een gedegen winstpartij tegen de Andijker Jaap Gorter. De prijzen werden uitgereikt door de voorzitter van Caïssa, de heer F. Bouwman.
De uitslagen in de laatste ronde:
B. Meester-F. v. Setten remise, C. Splinter-A. Karreman 0-1, J. Bührs-J. Gorter 1-0, H. Heeringa-R Bijpost 0-1, A. Droog-D. Mantel remise, W. Ham-R. Laan 1-0, W. Zwier-W. Peerdeman 1-0 (reglementair), B. Warmer-R. Spruit 1-0.
Eindstand:
1. A. Karreman (KTV) 5,5 pnt., 2. B. Meester (Caïssa) 5,5 p., 3. J. Bührs (Caïssa) 5 pnt., 4. R. Bijpost (Aartswoud) 4,5 p., 5. F. v. Setten (De Groene Zes) 4,5 p., 6. J. Gorter (Schaaklust) 4 p., 7. C. Splinter (Aartswoud) 3,5 p., 8. D. Mantel (Schaaklust) 3,5 p., 9. N. Ham (KTV) 3,5 p., 10. H. Heeringa (Medemblik) 3 p., 11. A. Droog (Revanche) 3 p.,12. R. Laan (Schalmloper) 3 p., 13. W. Zwier (Medemblik) 3 p., 14. R. Spruit (Revanche) 2 p., 15. W. Peerdeman (De Groene Zes) 1,5 p., 16. B. Warmer (Attaqueer) 1 p.
Ook Meester titelhouder
WEST-FRIESLAND - In het eerder door ons geplaatste artikel over het schaakkampioenschap van West-Friesland werd de indruk gewekt dat Bertus Meester van de Hoornse schaakclub Caïssa achter de Enkhuizer Arie Karreman op de tweede plaats was geëindigd.
Beide spelers scoorden echter evenveel wedstrijdpunten en besloten na onderling overleg om de Westfriese schaaktitel te "verdelen". Karremans naam werd voor de vijfde keer in de wisselbeker gegraveerd en daardoor werd de beker zijn eigendom. Achter het jaartal 1983 staat echter ook de naam van Bertus Meester. Immers hij is medetitelhouder. Ere wie ere toekomt.
1985
Routinier pakt negende schaaktitel West-FrieslandArie Karreman ziet jeugd met lede ogen vertrekken
ENKHUIZEN - "Ik vind het natuurlijk wel weer leuk dat ik het toernooi heb gewonnen. Een ander zou misschien een gat in de lucht springen, maar het is voor mij al de negende keer dat ik eerste ben geworden en dan bekijk je het toch allemaal wat anders". Arie Karreman uit Enkhuizen mag zich weer een jaar schaakkoning van West-Friesland noemen. In de laatste ronde won hij woensdagavond van de jeugdige Artjan Langedijk uit Venhuizen en hij behield daardoor zijn voorsprong op de concurrentie.
De 18-jarige Artjan Langedijk bood prima tegenspel. De ervaring van Karreman ging later echter een woordje meespreken. Karreman: "Ik hield natuurlijk constant de partij tussen Eddie Schouten en Jaap Gorter in de gaten. Ik dacht dat Gorter zou gaan verliezen en toen ben ik eigenlijk alles of niets gaan spelen. Langedijk won een pion, maar bleef daarna wel met een onvoordelig Paard en een toren zitten die nauwelijks meer aan het spel deelnam. Hij kwam nog wat in tijdnood en ook dat was uiteraard in mijn voordeel. Je moet wel eens wat wagen om te winnen. Het had vanzelf ook mis kunnen gaan met me, maar je vertrouwt op zo'n moment toch ook op je ervaring".
De KTV-speler schaakt al vanaf zijn 12e jaar. Dit seizoen is hij weer helemaal in vorm. Bij de interne strijd van KTV staat hij ook eerste. Vorig jaar startte Karreman het Westfries kampioenschap met twee nederlagen en eindigde in de middenmoot. Beneden zijn stand natuurlijk.
In het toernooi had hij toch meer verwacht van de Andijker Jaap Gorter. "Die is toch minstens zo sterk als ik, maar in het Westfries kampioenschap valt hij toch elke keer weer tegen". Karreman, in het dagelijks leven automonteur, zag in Gorter en met name de 17-jarige Eddie Schouten toch grote concurrenten voor de aanvang van het toernooi. De winnaar van vorig jaar, Soes Martojo uit Opmeer, kwam er dit jaar niet aan te pas.
"Dat vorig jaar Martojo won, was voor iedereen een volslagen verrassing; ook voor hemzelf. Het is jammer dat jonge spelers, zeg maar gerust talenten, want dat zijn Schouten en Langedijk, vanwege hun studie uit West-Friesland wegtrekken. Eddie Schouten is eigenlijk de kampioen van morgen, maar volgend jaar is hij er niet meer bij. 't ls iets waar alle Westfriese clubs mee te maken hebben. Bij Caïssa, Schaaklust en ook bij eigen club KTV maak je dat herhaaldelijk mee, maar je doet er weinig aan. De studie is voor die jongens natuurlijk belangrijker dan het schaken. Niet dat ze daar mee stoppen, want als ze in Amsterdam op kamers gaan wonen en daar studeren melden ze zich toch aan bij een schaakclub in de hoofdstad". Wat overigens opvallend te noemen is, is dat de gemiddelde leeftijd van de deelnemers aan het Westfries schaakkampioenschap elk jaar lager komt te liggen. Schouten (17), Langedijk (18) Ronald Ritsema (17) waren de jongste spelers in het gezelschap.
Arie Karreman: "Een gezonde ontwikkeling, maar nogmaals, het blijft voor de Westfriese clubs vreselijk jammer dat er zoveel talent door studie verloren gaat". Met zijn 40 jaar begint de Enkhuizer zo langzamerhand tot de 'oudjes' te behoren. Sommigen noemen hem al de oude rot in het toernooi. "Het heeft toch zijn voordelen ook. Ik neem elke keer een jaartje meer schaakervaring mee naar het toernooi".
De KTV-speler heeft nooit ambities gehad om het hogerop te zoeken in de schaaksport. Elke week een partijtje schaken op z'n club KTV en jaarlijks deelnemen aan het Westfries kampioenschap vindt hij eigenlijk mooi genoeg. Ook voor Karreman is schaken gewoon een gezellige ontspanning en dat moet het blijven, vind hij zelf.
COR WESTERVELD
Eindstand
BOVENKARSPEL - Eddie Schouten eindigde tijdens het Westfries schaakkampioenschap in Bovenkarspel achter Karreman op de tweede plaats. Verrassend was de derde plaats van de Andijker Dirk Mantel. De kampioen van vorig jaar, Martojo, deelde in de slotronde het punt met Van Klaveren.
Uitslagen:
Langedijk-Karreman 0-1, Gorter-Schouten remise, Stapel-Mantel 0-1, Martojo-van Klaveren remise, Fris-De Ruyter de Wildt remise, Van de Wolf-Zeeman remise, Ten Geusendam-Ritsema remise.
Stand:
A. Karreman, Enkhuizen 7-6
E. Schouten, Blokker 7-5
D. Mantel, Andijk 7-4,5
A. Langedijk, Venhuizen 7-4
J. Stapel, Lambertschaag 7-4
K.H. ten Geusendam, Enkhuizen 7-3,5
J. Gorter, Andijk 7-3,5
R. Ritsema, Bovenkarspel 7-3,5
A. Zeeman, Abbekerk 7-3,5
C. Fris, Wognum 7-3
S. Martojo, Opmeer 7-3
A. v.d. Wolf, Midwoud 7-2,5
R. Ruyter de Wildt, Oostwoud 7-2
A. van Klaveren, Hauwert 7-1
1986
Arie Karreman pakt tiende Westfriese titel
(Van een medewerker)ENKHUIZEN - Ten aanschouwen van zijn clubgenoten is KTV- speler Arie Karreman er voor de 10e keer in geslaagd Westfries schaakkampioen te worden. In de laatste ronde won de Enkhuizer in zijn vertrouwde clublokaal van Jaap Jan Gorter en bleef daardoor een vol punt voor op de concurrentie.
De 69-jarige Freek van Settten uit Grootebroek versloeg Rob Bijpost en legde beslag op de tweede plaats. Voor de derde plaats dienden zich twee spelers aan met ieder 4.5 punt, namelijk Peter van Waert en Jan Dirk Vriend. Wedstrijdleider Bueno de Mesquita wees na het berekenen van de weerstandspunten Van Waert als derde prijswinnaar aan. Vriend kwam tot 26 punten en Van Waert tot 27.5 punt.
In een Siciliaanse partij koos Jaap Gorter in het middenspel voor een minder goede afwikkeling waardoor Arie Karreman de betere stelling in kon nemen. Twee torenoffers van de koploper betekende de inleiding van de nederlaag van Gorter en onderstreepten de goede vorm van Karreman. De clubgenoten Van Waert en Duin deelden het punt broederlijk. Toch werd er wel degelijk strijd geleverd op het bord en met name door Van Waert die voor zijn laatste kampioenskansen vocht. De aanval van hem sloeg echter onvoldoende door en met de hakken over de sloot kon Duin daardoor de remise aan na 10 zetten maar ging er eens goed voor zitten en dat had kwalijke gevolgen voor zijn tegenstander Rob Bijpost die met 15 zetten de partij kon opgeven. Soes Martojo gaf in het middenspel onnodig een stuk weg en meteen daarna de partij op tegen Jan Dirk Vriend. Verrassend was in de slotronde de overwinning van Fris tegen Haakman. Op de valreep haalde de Wognummer daarmee tevens zijn eerste toemooipunt binnen.
Uitslagen 7e ronde: J.J. Gorter-A. Karreman 0-1, P. van Waert-V. Duin 1/2-1/2, F. v. Setten-R. Bijpost 1-0, S. Martojo-D.J. Vriend 0-1, D. Mantel-F. Avis 1-0, A. Haakman-C. Fris 0-1, W. v.d. Gracht-R. Laan 1-0.
Eindstand: 1. A. Karreman (Enkhuizen) 6pnt., 2. F. v. Setten (Grootebroek) 5 pnt., 3. P. van Waert (Hem) 4.5 pnt., 4. J. D. Vriend (Andijk) 4.5 pnt., 5. t/m 7. V. Duin (Grootebroek), D. Mantel (Andijk), J. J. Gorter (Andijk), 4 pnt., 8. t/m 10. R. Bijpost (Middenmeer), S. Martojo (Opmeer), W. v.d. Gracht (Zwaag) 3 pnt., 11. en 12. F. Avis (Hoorn) en A. Haakman (Grootebroek) 2.5 pnt., 13. R. Laan (Zwaagdijk) 2 pnt., 14. C. Fris (Wognum) 1 punt.
Arie Karreman tien keer Westfriese schaakkoning
(Van een medewerker)ENKHUIZEN - En wederom toonde Arie Karreman zich de sterkste schaker van West-Friesland. Voor de tiende keer in zijn loopbaan mocht hij zich laten kronen tot schaakkoning. De eerste die hem daarmee feliciteerde was zijn tegenstander Jan Jaap Gorter van wie Karreman in de spannende slot-ronde won. "Van Gorter en van Peter van Waert had ik echter hoge verwachtingen. Van beiden heb ik gewonnen in dit toernooi", sprak de kampioen na afloop.
In 1969 (1970) won de Enkhuizer voor de eerste keer het Westfries schaakkampioenschap. Daar was hij toen heel blij mee. maar als je tien keer de beste bent, doet het je dan nog wat eigenlijk? "Ach, je probeert toch steeds te winnen. Doet altijd weer je uiterste best. Het is voor jezelf een heel gewone zaak". Nog nooit eerder was het toernooi zo sterk bezet. Toen Karreman aan het toernooi begon, had hij er rekening mee gehouden niet hoog te eindigen. "Op m'n club, KTV, heb ik nogal wat blunders gemaakt dit seizoen. Ik voelde me niet zo sterk. De ommekeer kwam echter in dit kampioenschap. Toen het toernooi begon, ben ik gestopt met het maken van blunders. Ik voelde dat de goede vorm er weer was. Het hele toernooi liep het gesmeerd", zegt de Enkhuizer automonteur. Tegen Jan Dirk Vriend, die een zeer verdienstelijk toernooi heeft gespeeld en drie ronden alleen de leiding had, sloeg de kampioen in de vierde ronde zijn schaakslag. In een zeer grillige partij werd Vriend opzij gezet en nam Karreman de leiding van de Andijker over. De voorsprong die hij toen nam, heeft hij niet meer afgestaan. Integendeel. Hij bouwde hem zelfs uit tot een vol punt. "Jan Dirk Vriend heeft me toch verrast in dit toernooi. Tegen hem heb ik het voordeel van rn'n routine gehad en als je al zolang meespeelt kan je de spanning natuurlijk ook beter verdragen".
Grote bewondering heeft de KTV'er voor Freek van Setten. "Als Van Setten remise aanbiedt, moet je dat pakken. Wie dat niet doet, verliest meestal van hem. Typisch maar waar. Hij is met zijn 69 jaar veruit de oudste speler in het gezelschap en ik vind het dan toch een geweldige prestatie om ongeslagen tweede te worden".
2005
Karreman geeft de regie uit handen
HOORN - Een traditie, die in 1934 is opgezet, werd onder inspiratie van Arie Karreman een jaarlijks ritueel. Het West-Fries kampioenschap werd niet om het jaar, maar elk jaar gehouden vanaf 1970. De nu zestigjarige schaker uit Enkhuizen werd in 1979 organisator. Ruim vijfentwintig jaar voerde Arie Karreman de regie over de titelstrijd. Nu, anno 2005, vindt de speler van KTV uit Enkhuizen het meer dan genoeg geweest.
De veteraan werd onlangs in de tweede ronde van het West-Fries kampioenschap in het zonnetje gezet door Nico Weel, de nieuwe organisator, en wedstrijdleider Piet Aardenburg. Met een bos bloemen, een goede fles wijn en een dinerbon van een aanzienlijk bedrag, zwaaide Arie Karreman officieel af.
Hij is het tweede bepalende gezicht dat in korte tijd afstand neemt van het West-Fries kampioenschap. Vorig jaar nam wedstrijdleider Bueno de Mesquita, lid van Torenhoog uit Hoogkarspel, na vele jaren afscheid van de regionale titelstrijd. Arie Karreman heeft niet alleen als organisator, maar ook als speler zijn stempel op het kampioenschap gedrukt.
Hij debuteerde op 'het West-Fries' in 1966 en kroonde zich in totaal tien keer tot kampioen. In de jaren zeventig won hij het kampioenschap drie keer achter elkaar en mocht hij de wisselbeker houden. In de jaren tachtig hoefde hij andermaal een wisselbeker niet terug te brengen, nadat hij in een wat langer tijdbestek de titelstrijd vijf keer op zijn naam had geschreven. Sinds 1995 doet Karreman niet meer mee aan de titelstrijd, omdat hij dat gezien zijn leeftijd te belastend vindt.
De rating van Karreman fluctueert al vele jaren tussen de 2000 en 2100, maar dat neemt niet weg dat hij af en toe op een veel hoger niveau speelt. Een prachtig voorbeeld daarvan is onderstaande partij tegen de huidige West-Fries kampioen Jaap-Jan Gorter. Het duel dateert uit het West-Fries kampioenschap van 1982. Immers schakers zijn gek op de geschiedenis van hun sport en houden zich wel vaker bezig met partijen die in het verleden zijn gespeeld.
Gorter-Karreman
1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.Le2 g6 7.0-0 Lg7 8.Le3 Pc6 9.Dd2 Ld7 10.f4 Dc7 11.Pb3 b5 12.Lf3 Tc8 13.Df2 Le6 14.Lb6 14.a4 was een stuk sterker geweest, bijvoorbeeld: 14...Lxb3 15.cxb3 b4 16.Pd5 Db7 17.Pb6 Tc7 18.e5 Pd7 19.Tfd1 en zwart heeft serieuze problemen. 14...Db8 15.Tad1 15.Le3 b4 16.Pd5 Pg4 17.Lxg4 Lxg4 18.Dh4 Le6 en er is nog niet zoveel aan de hand. Na de tekstzet gaat het mis voor wit.
15...Pd7 16.Le3 b4 17.Pa4 Db5 18.Pb6 Pxb6 19.Lxb6 Lxb2 20.Le2 Lc4 20...Da4 21.e5 dxe5 22.fxe5 Dxa2 23.Pc5 Lc4 24.Lg4 0-0 25.Lxc8 Lxf1 26.Lb7 Lb5 27.Pxa6 Lc3 en zwart staat ook erg goed. Karreman heeft echter iets veel mooiers op het oog. 21.Td5 Lxe2 22.Txb5 Lxb5 Zwart heeft geen direct winnende voortzetting na dit dameoffer. Zijn compensatie bestaat er vooral uit dat de witte pionnen op de damevleugel erg kwetsbaar ogen.
23.Tb1 Lc3 24.Pd4 0-0 25.Pxb5?! axb5 26.g4 Ta8 27.Df1 Tfb8 28.Le3 Txa2 29.Dd3 Pa5 30.Ld2? Lxd2 31.Dxd2 b3 32.Dd5 Txc2 33.Dd3 Ta2 34.Dc3 h6 35.g5 hxg5 36.fxg5 b4 37.Dc7 Te8?! 37...Tb7 is correct. 38.Db6
Hoewel de partij nog dertig zetten duurt, is dit reeds de beslissende fout. 38.Dd7 Kf8 39.Tf1, gevolgd door De6 en het is zwart die op zijn tellen moet passen. De rest van de partij is een prachtvoorbeeld van hoe stukken kunnen samenwerken.
38...Tc8 39.Dxb4 Tcc2. 4O.Db8+ Kg7 41.Db4 Tg2+ 42.Kh1 Txh2+ 43.Kg1 Thg2+ 44.Kh1 Txg5 45.Dc3+ f6 46.Dc7 Te5 47.Te1 Tc2 48.Db6 g5 49.Db4 g4 50.Dd4 g3 51.Dd1 Th2+ 52.Kg1 Teh5 53.Dg4+ Kf7 54.Dd1 b2 55.Db1 Th1+ 56.Kg2 Txe1 57.Dxe1 Tb5 58.Db1 Tb3 0-1
WARNER DE WEERD
