Caïssa danst mee met de Egerländer Kapel

Posted by Co Buysman on 14 april 2015 in Verslag |

Met stemmige muziek op de achtergrond doen de deelnemers aan het Westfries kampioenschap een dik uur hun zetten. Schaakgodin Caïssa danst mee tijdens de wekelijkse repetitie van de Egerländer Kapel. Voor Piet Reus klinken de blazers te vroeg. Het resultaat van een verrassende slotronde is dat hij met Lourens van Veelen in een barrage om de titel strijdt.
De zevende ronde heeft plaats in de feestzaal van het Andijker dorpshuis Centrum. Ook twaalf spelers van thuisclub Schaaklust schuiven aan voor hun clubcompetitiepartijen, waardoor het er gezellig druk is. Piet en Lourens en de een punt achterstand hebbende Ronald Ritsema komen in aanmerking voor de eindzege. Hun drie onderlinge partijen zijn in remise geëindigd en ze treffen alledrie gevaarlijke outsiders als tegenstanders.
Schaaklust-routinier Piet Reus krijgt veel morele steun van zijn clubgenoten. Allemaal komen ze af en toe langs om te kijken hoe hij er tegen Erik Romkes voor staat. En uiteraard wordt oud-Westfries kampioen Jaap Gorter niet vergeten. De tweede Schaaklust-vertegenwoordiger zit een paar tafels verderop en speelt tegen Rob van den Heuvel, een andere oud-kampioen.
In de gymzaal blazen de leden van de Egerländer Kapel hun deuntjes. De naam komt van het land bij de Eger, een rivier in Tsjechië en de Tsjechische blaasmuziek staat dan ook centraal. Vooral tijdens de oktoberfeesten is deze stijl in Midden-Europa populair en de Westfriese liefhebbers kunnen op 10 oktober terecht in dorpshuis Centrum, waar de kapel ’s avonds een optreden heeft. En daar wordt nu al voor geoefend.
Maar we zijn hier om te schaken en om aan te geven dat er toch wel sprake is van een unieke ontknoping halen we de website ‘westfriesschaken.nl’ erbij en het prachtige boek van oud-deelnemer Rob Bijpost over de Westfriese kampioenschappen in de periode 1934-1998.
Na zes ronden zijn drie man overgebleven die nog een kans maken op de titel. Lourens van Veelen heeft van dat gezelschap de minste WFK-ervaring. De KTV-speler is in 2012 op de elfde plaats geëindigd en in 2013 op de negende. Ronald Ritsema doet voor de zevende keer mee en zijn zes voorgaande eindklasseringen zijn: achtste (1985), vijfde (1987), vijftiende (2000), zesde (2012), achtste (2013) en eerste (2014). En dan komen we bij thuisfavoriet Piet Reus die in 1994 debuteerde en onderaan belandde en dat ook deed bij zijn tweede optreden in 2001. Vanaf 2003 neemt Piet onafgebroken deel aan het Westfries kampioenschap en zijn rijtje met eindklasseringen ziet er als volgt uit: elfde, elfde, zevende, zesde, tiende, achtste, twaalfde, achtste, dertiende, twaalfde, vierde en achtste. Het zal duidelijk zijn: vooral Lourens en Piet gelden ditmaal bepaald niet als favoriet, maar staan wel in de finale.
Op de slotavond wordt naar een heuse climax toegewerkt. Als eerste valt Ronald af. Hij moet van Rik Slaman winnen en moet dan afwachten wat beide koplopers doen. Maar de clubkampioen van Caïssa-Eenhoorn en met Jaap Gorter op dit WFK titelverdediger blijft steken op remise.
Dan begint het pendelen tussen de borden van Lourens en Piet. De KTV’er gaat lang gelijk op met Sjoerd Kelder. Naarmate de tijd verstrijkt, moet hij een meer verdedigende rol gaan spelen; overigens zonder dat er sprake is van een verstoord evenwicht. Dat is er wel, als zwart twee pionnen verliest en in een lastig parket geraakt. Maar de beslissing valt, wanneer net voor de 36e zet Lourens’ vlag valt.
Piet Reus is ondertussen in diep gepeins verzonken en weet niets van de wereld om hem heen. Hij staat tegen Erik Romkes onder druk. De routinier van Caïssa-Eenhoorn draait vooral als witspeler een goed toernooi, al heeft hij in de derde ronde met die kleur wel verloren van Rik Slaman. Tegen Piet bouwt hij een degelijke stelling op en krijgt gaandeweg de overhand. Na middernacht zijn zij als laatsten bezig en van deze partij hangt de ontknoping van het kampioenschap af. Namens het Dagblad voor West-Friesland is Warner de Weerd aanwezig. Ook voor de schaakverslaggever wordt het een latertje, maar net als de overige twintig aanwezigen wil hij geen seconde van het spektakel missen. De Andijker kanshebber komt echter steeds slechter te staan en wordt met nog drie minuten op de klok pardoes mat gezet. ,,En, hoe heeft Lourens gespeeld?’’ is zijn eerste reactie.
Beide ranglijstaanvoerders lijden in de slotronde hun eerste nederlaag en zorgen zo voor een verlenging van het kampioenschap. Twee jaar geleden elfde (Lourens) en twaalfde, op 16 en 21 april a.s. treffen zij elkaar in een barrage om de titel. In de eerste partij – bij De Groene Zes – heeft Piet wit, in de tweede partij – bij Caïssa-Eenhoorn – is Lourens de witspeler. We mogen binnenkort een nieuwe kampioen begroeten.

Sjoerd Kelder en Lourens van Veelen zijn niet alleen qua rating (1864 om 1862) aan elkaar gewaagd, ook in hun eerste WFK-partij. In het vroege middenspel hebben ze al zes lichte stukken geruild en staan alle pionnen nog op het bord. Een ruil van centrumpionnen houdt in dat Lourens een pionnenmeerderheid krijgt op de damevleugel en Sjoerd op de andere flank. Omdat zwart daar – na de rokade – zijn koning heeft staan, lijkt de stelling licht in het voordeel van de KTV’er. Een uitval van de zwarte dame naar de damevleugel levert een open b-lijn op en dat pakt iets gunstiger uit voor de witspeler die daarop een toren heeft geposteerd. Op weg naar de eerste tijdcontrole breekt een belangrijke fase aan. Sjoerd schuift zijn e-pion op en moet dan de resterende zes zetten in een kleine tweeënhalve minuut doen. Op Lourens’ klok staat vijf minuten meer. Er volgt een toren- en paardruil en de gecompliceerdheid van de stelling breekt hem op. Uitgerekend op de vleugel waar hij een meerderheid had, verliest Lourens alle pionnen en heeft wit daar twee vrijpionnen. Aan het verzilveren komt de Caïssa-Eenhoorn-speler niet toe, omdat hij ziet dat de Venhuizer vlag is gevallen, nog net voor de 36e zet.

Sjoerd Kelder (1864) – Lourens van Veelen (1862) 1-0

De langste partij van de avond, in zetten en in tijd, wordt door Erik Romkes en Piet Reus gespeeld. Zwart richt zijn pijlen op de koningsvleugel. Zijn h-pion haalt de vierde rij om zo ruimte te scheppen voor de toren. De witspeler heeft zijn pionnen in het centrum wat meer naar voren en blokkeert actief spel van de dameloper en de toren op a8 die te laat (pas in de tweede tijdfase) gaat meedoen. Het openen van de c-lijn komt het spel van Erik ten goede. Als Piet dameruil uit de weg gaat, wordt die c-lijn zijn achilleshiel. De witspeler houdt de spanning erin door op zijn beurt de kwaliteit niet te offeren en mist torenwinst. Hij heeft dan wel een overwicht en dat betaalt zich uit met het creëren van twee vrijpionnen in het centrum. Na de eerste tijdcontrole lukt het zwart niet zich uit een precaire positie te bevrijden. Zijn overgebleven stukken (dame, toren, paard) staan te verspreid om de opmars van de Hoornse d-pion tegen te houden. Omdat bij zijn opponent de seconden wegtikken, blijft de Schaaklust-speler tot de laatste snik vechten. Erik dekt evenwel alle belangrijke velden af en kan na het opheffen van een schaakje zelf met een pion opeens mat geven.

Erik Romkes (1755) – Piet Reus (1859) 1-0

Een jaar geleden hield Rik Slaman in Andijk Ronald Ritsema op remise en nu doet de vertegenwoordiger van Torenhoog dat weer. De prestatie in deze zevende ronde mag hoger worden aangeslagen. Als titelverdediger strijdt Ronald tegen zijn oud-leerling immers voor zijn laatste kans, terwijl de partij van 2014 in de eerste ronde op het programma stond en dan is er nog geen sprake van scherpe kantjes. In het Engels geeft de witspeler een centrumpion voor activiteit. Bijna alle stukken staan gericht op de koningsvleugel, terwijl zwart zijn dameloper en dametoren nog niet in het spel kan betrekken. Rik moet eerst zijn verdediging overeind houden en raakt daarmee zijn materiële voordeel kwijt. Met zetherhaling krijgt de partij evenwel een vlotte beslissing: remise.

Ronald Ritsema (2004) – Rik Slaman (1824) ½-½

Na een slecht begin (twee nullen) draait Jaap Gorter toch een redelijk kampioenschap. Een tussensprint in de vorm van drie winstpartijen bracht de subtop in zicht, maar verlies in de zesde ronde tegen Rik Slaman gooide de deur naar misschien nog titelkansen dicht. Rob van den Heuvel had ook een aardige tussensprint – tweeënhalf uit drie – en sluit het WFK in mineur af. De oud-kampioen blijft na twee nederlagen op rij op een score van vijftig procent steken. Wit krijgt een positioneel voordeeltje, als hij in een dichte stelling over een paard beschikt en de Schaaklust-speler over een loper die tegen veel pionnen van de eigen kleur aankijkt. Na veel gemanoeuvreer breekt Jaap de damevleugel enigszins open. Met een afruil in een ingewikkelde stelling wint hij een stuk. Dan komt ook de loper tot leven. Een vrijpion op c6 biedt Rob nauwelijks compensatie en als zwart dat gevaar elimineert, is de strijd gestreden.

Rob van den Heuvel (1966) – Jaap Gorter (1968) 0-1

Nick Manshanden (1777) – Dirk Lont (1775) 0-1 reglementair

Een supertrio in vier dagen heeft Jan Stapel geen succesvol vervolg kunnen geven. Een reglementair punt op woensdagmiddag bracht hem aan de leiding – met Piet de Haas (Heerhugowaard) en Frans Vlugt (Volendam) – van het lenteveteranenkampioenschap van de NHSB. Vrijdagavond besloot hij tot een dame-offer in de bondswedstrijd ZSC-Saende 3 – Aartswoud 2. Dat leidde tot winst en de ploeg veroverde met de 2½-5½ zege de titel in de tweede klasse B. Als invaller maakte Jan zaterdag zijn debuut in de landelijke competitie en versloeg in de thuiswedstrijd tegen ZSC-Saende de sterke Robert Boes. En nu in Andijk staat hij met lege handen.
De partij tegen Peter van der Schee krijgt een abrupt einde. Zwart komt met een isolani op c6 uit de opening, maar heeft ontwikkelingsvoorsprong. De pion gaat eraf, waarna de GZ’er vooral met zijn lichte stukken voor druk op de witte stelling zorgt. Die schat wit niet goed in. Na de slotzet meent hij een stuk te verliezen en feliciteert zijn opponent. Jan kan evenwel een paard aanvallen dat geen vluchtveld heeft. In het slechtste geval zal hij een pion verspelen, maar de uitslag staat al op het notatieformulier.

Jan Stapel (1740) – Peter van der Schee (1910) 0-1

Voor de tweede maal in de WFK-historie zitten Andrew Weltevreden en Rik van Ingen tegenover elkaar. Hun eerste partij dateert van 2007 met een witzege voor de Aartswoud-speler. Net als Jan Stapel heeft Rik een paar succesvolle dagen achter de rug. In het bekertoernooi van schaakclub Aartswoud staat hij in de finale en de bondscompetitie is afgerond met een ongekende score van zeven uit zeven en een TPR van 2336. In alle tweede klassen van de NHSB hebben nog twee man honderd procent (Peter van der Schee en Krommenie 2-speler Simon van de Woude), maar zij realiseerden die in vijf partijen. Andrew doet de beste zaken in de opening en zadelt zwart op met dubbelpionnen op de c- en de h-lijn. In het vroege middenspel komt hij echter in de problemen. Rik gebruikt de half open g-lijn voor een aanval op de koningsstelling. Wit moet die met een paard op g3 zoveel mogelijk gesloten houden, maar verplaatst het stuk en dan slaat zwart met een mooi kwaliteitsoffer meteen toe. Een sterk loperpaar en de overgebleven toren worden bij de aanval betrokken. Na torenruil is de verdediging van Andrew te wankel om mat te voorkomen.

Andrew Weltevreden (1702) – Rik van Ingen (1810) 0-1

Van het zestienhoofdige gezelschap heeft Lukas Boots de laagste rating, maar de Pionier-speler eindigt niet onderaan. Met zijn overwinning op Jos Vlaar behaalt hij een keurige score van drie punten. De partij gaat lang gelijk op. De dames worden redelijk vlot geruild en in het middenspel nemen witte paarden het op tegen een zwart loperpaar. In een toreneindspel beschikt Jos over een paard en Lukas over een loper en is de balans nog steeds aanwezig. Wit speelt echter te vroeg zijn a- en b-pion op en kan ze door de gebrekkige samenwerking van zijn stukken niet verdedigen. In een mum van tijd verovert zwart drie pionnen en heeft na torenruil gewonnen spel.

Jos Vlaar (1718) – Lukas Boots (1687) 0-1

Copyright © 2010-2024 Westfries Schaken Kampioenschap All rights reserved.
This site is using the Desk Mess Mirrored theme, v2.5, from BuyNowShop.com.